İnsan bilinci İlâhî Ziyâdan yeteri kadar Varoluş İncelikleri alamıyorsa,
genel sapkınlığın acımasızlığını artırarak yeryüzünü tam bir anlamsızlık diyarı yapacağı endişesi..
Sayfa 85Kitabı okudu
Ölüm korkusu bana hayat verdi. Çünkü tedbirimi aldım...Bunun gibi milletin korkusu,endişesi de daima olmalıdır. Bir millete,düşmanının kendisi hakkında düşmanlık beslediği,kötü planları olduğu endişesi ve korkusu,ona hayat verir...Avrupadan korkmuyoruz,ama onların oyunlarından korkuyoruz. Bunun için Türk'ün Avrupa'da varoluş kavgası sürecek. Din nasıl fertte ölüm korkusunu azaltırsa,ülkü de millette yokoluş korkusunu azaltır. Bizi hayata bağlayan milli hatıralardır. Benliğimizi bu hatıralar yaratır.
Yaşamak hepimiz için zordur, bazen daha da zordur. Hepimiz sürüp giden hayatın aslında, bir anlamda bir hayal perdesi olduğunu biliriz. Bu gerçek hepimizin içini gizli gizli yakar. Sonra bilinçli varlıklar olduğumuz için, kararlarımızdan sorumlu olduğumuzu biliriz. Varoluş bulantısının ikinci kaynağı da budur. Buna göre insanın yaşamına yön verecek kararları alması ve sorumluluğunu bizzat üstlenmesi gerekir. Oysa her durumda önümüzde birden çok seçenek olduğu halde, biz tek bir karar alma hakkına sahibiz. Çünkü tek bir anda yalnızca tek bir yaşantı mümkündür. Oysa farkındalığının da farkında olan insan, gerçekte birden çok yaşantıyı seçme bilincine ve bunu gerçekleştirebilecek donanıma sahip olduğunu da düşünür. Bu güzel bir düştür, ancak çoğu kez kendi yaşamımız (ki genellikle seçimlerimizin ürünüdür) önümüzde uzanan zorunlu tek yoldur.
Necatigil bu duyguyu şöyle anlatıyor.
Benim yaşamım, önümde vazgeçilmez bir yolken
Seni başka baharlarda gezdirmem imkansız.
Elbette bir dizi yaşantı içinden sadece birini seçmek, her durumda örtülü ya da açık biçimde "acaba", "keşke" sorularını akla getirmekte ve bunaltımızı artırmaktadır. Ancak belki de en kötüsü, yaşarken sevdiğimiz insanları kaybetme korkusudur. Bu korkuya yakınlarımız, dostlarımız, arkadaşlarımız ve onlarla paylaştığımız güzellikleri kaybetme endişesi de eklenir. Her neyse, özetle yaşamak hele sağlıklı bir biçimde yaşamak zordur. Dolayısıyla bizim işimiz kendimize ve başka insanlara mutlu ve üretken yaşamlar sürme şansı sunmak ve hayatı kolaylaştırmak olmalıdır.
Sayfa 109 - Pegem AkademiKitabı okudu
_İnsanın üstünlüğü bilgiye dayanır. Bilgide, kralların hazineleriyle satın alamayacağı, iradeleriyle hükmedemeyeceği, muhbir ve casuslarının ihbar edemeyeceği, kaynağı olan ülkelere denizci ve kaşiflerinin sefer düzenleyemeyeceği pek çok şey muhafaza edilir.
_Bilginin gerçek amacı ve görevi, akla uygun, eğlendirici, saygıdeger ya da etkili
_Tanrı, "Işık hızından daha hızlı gitmeyeceksiniz!" deseydi mesela. Halk da, bu buyruğun ne hakkında olduğunu bilmiyoruz ama tüm diğer buyruklar gibi ona da uyuyoruz mu diyecekti? Anlamadan körü körüne bir şeye bağlanmak bağnazlıktır. Gelecekte karşımıza Maxwell çıkar ve bizi manyetizma ve ışık hızı hakkında aydınlatır mı diyeceklerdi?
Öte bir varlık umudunun olmaması
"Ölümle ilgili korktuğumuz şey en başta daha öte bîr varlık umudunun olmaması, yokluğa, hiçliğe, karanlığa gömülme olasılığıdır. Bu tablo karşısında düşünen kişiyi yakalayıp kavrayan korku bir "varoluş endişesi"dir ve bu duygunun biyolojik bir anlamı yoktur."
Fakat Jaspers'in gayet haklı olarak üzerinde durduğu gibi, ölümle ilgili korktuğumuz şey en başta daha öte bir varlık umudunun olmaması, yokluğa, hiçliğe, karanlığa gömülme olasılığıdır. Bu tablo karşısında düşünen kişiyi yakalayıp kavrayan korku bir "varoluş endişesi"dir ve bu duygunun biyolojik bir anlamı yoktur.
Sayfa 21 - J. Glenn GrayKitabı okudu
𝐊𝐈̇𝐓𝐀𝐏 𝐈̇𝐍𝐂𝐄𝐋𝐄𝐌𝐄:
İnsan Tabiatını Tanıma
Alfred Adler
𝐊𝐨𝐥𝐭𝐮𝐠̆𝐚 𝐑𝐚𝐡𝐚𝐭𝐜̧𝐚 𝐎𝐭𝐮𝐫, 𝐆𝐞𝐯𝐬̧𝐞 𝐯𝐞 𝐃𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐁𝐢𝐫 𝐍𝐞𝐟𝐞𝐬 𝐀𝐥. . .
𝐒̧𝐢𝐦𝐝𝐢 𝐂̧𝐨𝐜𝐮𝐤𝐥𝐮𝐠̆𝐮𝐧𝐚 𝐈̇𝐧𝐞𝐥𝐢𝐦 . . .
Sen bizim çocukluğumuza inmeden önce biz senin çocukluğuna inelim. Bakalım sende neler var Alfred Adler ?
Bu kitapta ‘’Çocukluğunuza İnelim’’ in kitaplaşmış halini okuyacaksınız. Alfred Adler’in, psikiyatristlerin ve
Varlık duyuşunun idrâki, sonuçta her bir kişinin, özellikle bilgiyle uğraşan kişilerin yaşaması gereken şahsî bir iç-tecrübe. Tecrübenin kökeninde insanın varoluş tedirginliği yatar; tedirginlik insanın sarkaç misali ümit ile korku arasındaki salınımı; sâbit ile değişken arasındaki endişesi; eşya önündeki ürpertisi; hayat karşısındaki gerginliği; yoldaki telaşı; hatta anlama ilişkin bunalımı... Çünkü varlıkın bir devamı olmak hissi, insana hem güvenlik hem de kaygı verir. Yalnızca insanın mı, Evren'deki kıpırtının, maddedeki hareketin kaynağı bile tedirginliktir. Her şey her şeye karşı tedirgindir. Tedirginlik bizi var-kılar; bütünlükten tekilliğe geçişi mümkün kılar.
Sayfa 125Kitabı okudu
Öyle insanlar da vardır ki onlara hiçbir söz nüfuz edemez. Bazen kendine yeterlik duygusu, bazen aşağılık kompleksi, bazen söylenen sözün konumlarını sarsacağı endişesi, söylenene sağır kesilmelerine sebep olur.
Sayfa 19 - OTTO YayınlarıKitabı okudu
tecrübenin kökeninde insanın varoluş tedirginliği yatar; tedirginlik insanın sarkaç misali ümit ile korku arasındaki salınımı; sâbit ile değişken arasındaki endişesi; eşya önündeki ürpertisi; hayat karşısındaki gerginliği; yoldaki telaşı; anlama ilişkin bunalımı
Sayfa 125Kitabı okudu
“Tecrübenin kökeninde insanın varoluş tedirginliği yatar; tedirginlik insanın sarkaç misali ümit ile korku arasındaki salınımı; sâbit ile değişken arasındaki endişesi; eşya önündeki ürpertisi; hayat karşısındaki gerginliği; yoldaki telaşı; hatta anlama ilişkin bunalımı... Çünkü varlığın bir devamı olmak hissi, insana hem güvenlik hem de kaygı verir. Yalnızca insanın mı; Evren'deki kıpırtının, maddedeki hareketin kaynağı bile tedirginliktir. Her şey, her şeye karşı tedirgindir. Tedirginlik bizi var-kılar; bütünlükten tekilliğe geçişi mümkün kılar.”
Sayfa 128Kitabı okudu
Bir varoluş endişesi:))
...ölümle ilgili korktuğumuz şey en başta daha öte bir varlık umudunun olmaması, yokluğa, hiçliğe, karanlığa gömülme olasılığıdır.
Sayfa 21 - Say Yayınları / 5. baskı: 2020Kitabı okudu