Ayşe fatma değil beni ağlatan
Gülmeden ölürsem ona yanarım
Ağlatan TURANDIR başka bir vatan
Bulmadan ölürsem ona yanarım
Bulur bulmaz öpeceğim taşını
Çok özledim ekmeğini aşını
Esir türklerimin gözün yaşını
Silmeden ölürsem ona yanarım
Silinen gözlerin hasreti katı
Kırımdan hazara koştursam atı
Taşkent yaylasında madımak otu
Yolmadan ölürsem ona yanarım...
-OZAN ARİF-
Hasan Hüseyin Korkmazgil
keklik serer palazını tenha kayalıklara
uçurur korkusunu
kara diken savurur tohumunu
kurtulur korkusundan
orda bir dağ
orda bir tas
bir pınar
dağ ardında
Nihal ATSIZ, Özdeyiş, 6. Sayı, Mart 1947
Millete ve vatana bağlılık bakımından birkaç türlü vatandaş vardır. Bunların başında kahramanlar gelir. Hiçbir karşılık beklemeden kendisini her zaman millet ve vatan uğruna harcayabilenler, kahraman vatandaşlardır. Bu birinci sınıfın sayısı oldukça azdır.
İkinci sınıfı iyi vatandaşlar teşkil eder. Bunlar tek başlarına ve her zaman kendilerini
Yeni gördüm. 4 Mehmetçiğimiz bu Mübarek günde Şehadete kavuşmuşlar. Allah Şehadetlerini kabul etsin. Ateş düştüğü yeri yakar. Filmde dediği gibi sadece 45 saniye haberlere konu olurlar. Gerisi unutulur. Hiç birşey yokmuş gibi devam edilir. O sofradan bir kişi eksildi, o evde artık bayramlar hüzünlü geçecek, o evde bir bardak, bir tabak bir yatak eksik olacak. O evde artık şehadete kavuşan kardeşimiz olmayacak. Ve bu acıyı hissedecek kişiler anası,babası, kardeşi,ablası, yakınları ve dostları. Çok şey var kelimeler yetmez, konuşmak istiyorsun sesin çıkmıyor neden ! boğazın düğümleniyor, burnun sızlıyor, yüreğin o ana kadar olmasa da yanıyor. Bizi öyle bir hale getirmişler ki özümüzü unutturmuşlar. Ne söylesem nafile. Allah içimizde ki vatan sevgisini,millet sevgisini, vicdanı, merhameti en önemlisi de insanlığı eksiltmesin...
İnşirah
Dokunsam çoğalır sızılarım
Ellerim kan revan
Ve bir deprem öncesi telaş içindeyim
Susmak istemiyorum
Viran olmuş zamanların sevdasıyla
Haramiler uğradı bu şehre
Tadılmadık zulüm bırakılmadı
Ve yaşanmamış cehennem