Namık Kemal
Ölürsem görmeden millete, ümit ettiğim feyz'i,
Yazılsın senk-i kabrimde, vatan mahzun, ben mahzun!
Sayfa 204 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Vatan ve millet, vatan ve millet oldukları için sevilir;
Nerdesin şevketli Sultan Hamid Han?!
Feryadım varır mı bârigâhına?
Ölüm uykusundan bir lahza uyan,
Şu nankör milletin bak günahına.
Ziya Gökalp
Tarlada, tezgâhta çalışan biziz
Hudutta can veren, boğuşan biziz
Bu devlet, bu millet, bu vatan biziz
Ey Sultan, sen çekil, hükümran biziz.
Kükreyen aslana zincir takılmaz
Vatanın mahvına kaydsız bakılmaz
Bir saray yıkılır, bir mülk yıkılmaz
Ey Sultan, sen çekil, hükümran biziz.
“Fıtrat değişir sanma! Bu kan yine o kandır.”
Sayfa 22Kitabı okudu
Bir çocuk babasız büyür ama anasız büyüyemez bizim birtek anamız var oda VATAN. Anama bugünde laf söyleyenin dilini koparır el uzatanın elini kırarım hiçte pişman olmam !!
Bizim kuşağımızı siyaset uçurumuna romantik kavramlar itiyor:
“‘Vatan borcu’, ‘hayat doğruları’, ‘iyi ve kötü’ gibi.”
Sayfa 161 - Evrensel Basım YayınKitabı okudu
