Şermin yaşar ile tanışmamız 16 öyküsüyle DELİ TARLA adındaki kitabı oldu.
Öykü kitaplarına elim pek gitmez. Her kitaba başlarken çok dikkat ederim. Özelliklide karakteri bol olan kitaplarda. Uzun bir roman tanıştığınız karakter ile biter, ama öykü kitaplarında her öyküde birden fazla karakter olduğunu düşünürsek hiç de azımsanmayacak bir karakter sayısı çıkar. Korktuğum başıma gelmedi. Zorluk yaşamadan okudum. Özellikle şu öykü güzeldi diyemem her birinin duygusu farklı. Güldürüyor, kızdırıyor, hüzünlendiriyor, vay be dedirtiyor.
Bence sizde ŞERMİN YAŞAR ile tanışmalısınız. Araya birkaç kitap aldıktan sonra Gelirken ekmek al kitabı ile yazarı okumaya devam edeceğim. Size iyi okumalar.
Şermin Yaşar
vay be söze bak
Zeka, bence parlak bir varlık, tabiatı güzelleştiren bir süs, hayatın belli bir tesellisidir.
Ben bir insanı anlamanın zor olduğunu söylüyorum.Hiç kimse dışarıdan görüldüğü gibi değildir ve bir insanı tanımak yılları alır.
Hatta uzun zamandır tanıdığınız, dost olduğunuz biri, bir an gelir, öyle bir şey yapar, öyle bir söz söyler ki; parmağınız ağzınızda kalır ve “Vay be, ben bu adamı tanıyamamışım demek ki”dersiniz.
Sayfa 44Kitabı okudu
Hayat yolculuğunun amacı, mezara alımlı, iyi muhafaza edilmiş bir bedenin içinde değil, tekrar tekrar patinaj yapıp tozu dumana kattıktan sonra tamamen tükenmiş, sonuna kadar harcanmış bir halde bağıra bağıra, "Vay canına! Ne yolculuktu be!" diyerek varmak olmalıdır.
HUNTER S. THOMPSON
