Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.24
Spoiler uyarısı !!
Peyami Safa - Yalnızız Kitap Değerlendirmesi
Kitabı genel olarak çok beğendim. Okuması keyifliydi. Olaylar birbirleriyle bağlantılıydı ve arada kopukluk yoktu. Samim’in tasarladığı ütopya ülke Simeranya’yı çok beğendim. Keşke gerçekten de öyle bir yer olsaydı. Özellikle eğitim konusunda ben Simeranya’da yaşamayı tercih ederdim. (Simeranya’nın
·
Not rated
Serinin ilk iki kitabını daha çok beğendim.Serinin son kitabı beni hayal kırıklığına uğrattı.Daha iyi bir final hayal ediyordum.O kadar çok bilgi verilmiş ki roman kahramanları gölgede kalmış gibi geldi bana.
Üçlemenin bu son kitabı ağırlıklı olarak yapay zeka ile insanların karşı karşıya gelmesinin, son zamanların önemli bir gelişmesi olan
Fernando pessoa'nın iç dünyasını kendi ağzıyla anlatmışlar çok güzeldi okurken dedim ki bu adam benim yani ve Fernando pessoa çok depresif biridir de beni aslında çok şaşırttı bu kitaptan önce fernando pessoa'yı çok tanımıyordum kitaplarını okumak istiyordum ama okumadan önce küçük bir fikir edineyim diye okumuştum mükemmel bir kitap aslında ben bu kitap serisine bayılıyorum Fernando pessoa aslında kendini farklı kişiliklere bölerek farklı isimlerle kitaplar yayınlıyor ya da şiirler yazıyor kadın erkek fark etmeden Portekizce, İngilizce ,Fransızca aslında bu da beni çok şaşırttı yani eğer birileri hakkında ya da yazarlar hakkında bilgi edinmek istiyorsanız kolayca alacağınız uygun fiyatlı güzel bir seri bu açıdan destek yayınlarına teşekkür ederim tam benlik bir seri yazarlar filozoflar hakkında bilgi edinmek isteyenler kesinlikle bu seriyi okuyun
Fernando Pessoa - Kalp Düşünebilseydi Atmaktan VazgeçerdiYılmaz Şener · Destek Yayınları · 2020263 okunma
#HuzursuzluğunKitabı
Öncelikle merhabalar..."Kalp düşünebilseydi atmaktan vazgeçerdi" alıntısıyla başlamak istiyorum. Huzursuzluğun Kitabı, nevi adına münhasır, mükemmel satırları olan, her satırın altını çizip, anlamlarında, ayrıntılarında kendimi bulduğum bir kitap, daha doğrusu önce kendimi kaybedip sonra sonra kendimi bulduğum bir kitap..Fernando Pessoa romanda Soares imzasıyla adeta kendi gölgesinin çelişkisini yansıtıyor. Hiçliğin sıradanlığını, ruhunun ikilemlerini, yanılgılarını, yüreğinin karanlık dehlizlerine inen kapıyı harika tasvirleriyle aralıyor. Aslında varoluş sancıları çeken bir insanın dünya görüşünü, ruh tahlillerini, yalnızlığının derinliklerinde yatan kasveti, hayatı anlama, yaşananları anlamlandırma, dünyayı, ama en çok kendi içindeki dünyayı kavrama çabaları var. Okurken kendimi kaybettim. Bizde Oğuz Atay'ın Tutumamayanlar'ı neyse Portekiz Edebiyatı'nda da Fernando Pessoa'nın Huzursuzluğun Kitabı da o.. Çağının çok çok önünde giden bir yazar kendisi gerek düşünceleriyle gerekse yorumlarıyla analizleri ile..O dönemde bile varoluşun bedbahtlığını kendi açısından benliğin ruha nasıl bağlandığını çok güzel bir şekilde yansıttığı kanısındayım. Her sayfası ayrı bir detay.. Okumayan arkadaşlara tavsiye ederim. İyi okumalar..Son bir alıntıyla sonlandırıyorum...
• Ruhum hayatımdan yoruldu •
Kitap, düşünceler üzerine yazılan bir kitaptır. Okurken hem düşündüm hem eğlendim. Bazı sözleri ders niteliğindeydi ve bunlar üzerinde çok düşündüm. Genel olarak tavsiye edebilirim kitabı.
Herkese bol kahveli ve kitaplı günler dilerim.
Fernando Pessoa - Kalp Düşünebilseydi Atmaktan VazgeçerdiYılmaz Şener · Destek Yayınları · 2020263 okunma
680 syf.
·
Not rated
Bende derin etkiler bırakan, okuduğumda kendimi dünyadan soyutladığım başucu kitabı olmaya hak kazanan kitaptır. Okuması göründüğünden daha zor oldu benim için. Okuduğum her cümle beni derin düşüncelere daldırdı. Kendimle özdeşleştirdim yazdıklarını.Pessoa ile aynı yüzyıllarda yaşamadık ama aynı hisleri hissettiğimize
Kalp Düşünebilseydi Atmaktan Vazgeçerdi
"Bir hayat düzeni için notlar
Başkalarına hükmetmeye ihtiyaç duymak,
onlara ihtiyaç duymak anlamına gelir. Dolayısıyla şef, başkalarına bağımlıdır.
Kişiliğini hiçbir yabancı unsur eklemeden büyüt, başkalarından hiçbir şey istemeden, başkalarına hiçbir zaman emretmeden, ama ihtiyacın olduğunda ötekiler olmasını bilerek.
İhtiyaçlarını en aza indir ki, hiçbir konuda başkalarına bağımlı olmayasın. Böyle kayıtsız şartsız bir hayat elbette imkânsızdır. Ama göreli olarak düşünüldüğünde imkânsız değildir.
İşyerindeki bir patronu hayal edelim. Gerektiğinde herkesi defterden silebilecek durumda olmak, daktilo yazmayı, muhasebe tutmayı ve temizlik yapmayı bilmek zorundadır. Dolayısıyla, sadece zaman kazanmak için başkalarına ihtiyaç duymalıdır, yetersiz olduğu için değil. Getir götür işleriyle uğraşan çocuğa, "Şu mektubu postaneye götürün," diyorsa, vakitten tasarruf etmek için yapmalıdır bunu, postanenin yolunu bilmediğinden değil. Yanında çalışanlardan birine "falanca yere gidip filanca işi halledin" diye, işi kendi halletmekle vakit kaybetmek istemediği için demelidir, yoksa nasıl halledeceğini bilmediğinden değil."
Bu kitabı okuduğumda yazarın benim düşüncelerimi yazdığını düşünmüştüm. Çünkü herkesin kendisinden bir şeyler bulabileceği ve hislerinin yansımalarını görebileceği bir kitap. Hayat üzerine tavsiyeler bulabilirsiniz. Okumam çok uzun sürdü sindire sindire okumak istedim ve bu ilk ve son okuyuşum olmayacak açıp açıp bakacağım. Hayat üzerine ve hayatım üzerine düşünmemi sağladı. Başucu kitabım oldu diyebilirim.
Uzun oldu, ne zor oldu!
Huzursuzluğun Kitabı…
Çoğunlukla karamsar bir bakış açısına sahip olduğum için kitap ismiyle beni kendine hemen çekti. Yalnız çok dikkat gerektiren, yavaş yavaş okunması gereken bir kitaptı.
Yazarın hayata dair duygu ve düşüncelerini paylaştığı bir eser dolayısıyla bir olay örgüsü yok. Roman severler için sıkıcı gelecektir ve tahminimce yarıda bırakan çok olmuştur ama ben sebat ettim.(Sebatı cümle içinde hep kullanmak istemişimdir .)
Birçok alıntı paylaştım ve beni derinden etkileyen sözler vardıysa da biraz da bitsin artık diye diye ilerledim. ( “Kalp düşünseydi eğer atmaktan vazgeçerdi.” çarpıcıydı.)
Yazarla bir duygudaşlık kurdum.İnsanlarla aramdaki mesafenin her geçen gün daha da arttığını düşündüm. Bence bunalımda olanlar okumasın sonu kötü olabilir .Ben bir ağlayıp geliyorum.