Dün çalıştığım şirkette son günümdü. İstifa ettim. 2 yıl 8 ay. Aylık ortalama 22 günden aynı şubede 700 küsur gün. Ailenden daha fazla gördüğün çalışma arkadaşları, hatta bazan müşteriler. Zor kısmı bu ayrılıklar. Çok daha güzel bir yere, çok daha güzel şekilde gidiyorum. İyi olan kısmı bu. Ya kalan anılar? Fazla mı duygusalım, yoksa konfor alanından vazgeçiş, sil baştan başlamanın şaşkınlığı, alışma stresi mi böyle tuhaf eden insanı. Bilmiyorum. Belki de hepsi. Öyle ya, yazar, "vazgeçemediklerinin toplamıdır insan." derken ne kadar da haklı. Heyecanlı, ve mutluyum. Umut hep var, artık daha da umutluyum. 🍀
Boşluk

Boşluk

@hissettigimbosluk
·
12 Nisan 22:19
Bazı bazı iyi şeyler de oluyor. Bir ara anlatırım.
Reklam
Her şey insan için... İnsan bir kere bu cümleyi kurduğunda bir daha eskisi gibi olamıyor. Aldığı hiçbir darbe köklerinden sarsamıyor ya da hiçbir şey şaşırtmıyor. Öyle sanıyorsun. Her şey insan için, diye teselli edersen bir kere kendini bazı insanların böyle yaşayabildiğine ikna olmaya başlıyorsun. Sonranın bir teselli değil bir vazgeçiş olduğunu bile fark edemiyorsun. Вu, mücadeleyi kaybettiğine dair bir kabulleniş aslında. Göremiyorsun, öyle kabul ediyorsun. Savaşmıyorsun, yorgunsun. Susmuşsun, dinlememişler. Anlatamamış mısın yoksa onlar mı istememişler?
765 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
·
7 günde okudu
Var olmak ve Ah Isabel..
Var olmak.. Bilinçsizce sahip olduğumuz, bize çok doğal çok sıradan gelen bu hissi bir düşünün deseler, ne kadar zor değil mi? İnsanlık tarihi varolmanın kökeninden tutun felsefi gerçekliğine dair sayısız tartışmalara, en çok da bunun devamının mücadelesine sahne olmadı mı başlangıcından beri? Peki bir de var olmayı, insan olmayı, hissetmeyi,
Bir Hanımefendinin Portresi
Bir Hanımefendinin PortresiHenry James · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020551 okunma
Her şey insan için. insan bir kere bu cümleyi kurduğunda bir daha hiç eskisi gibi olamıyor. Aldığı hiçbir darbe köklerinden sarsamıyor ya da hiçbir şey şaşırtmıyor. Öyle sanıyorsun. Her şey insan için diye teselli edersen bir kere kendini bazı insanların böyle yaşayabildiğine ikna olmaya başlıyorsun. Sonranın bir teselli değil bir vazgeçiş olduğunu bile fark edemiyorsun. Bu mücadeleyi kaybettiğine dair bir kabulleniş aslında. Göremiyorsun, öyle kabul ediyorsun. Savaşmıyorsun, yorgunsun. Susmuşsun, dinlememişler. Anlatamamış misin? Yoksa onlar mi dinlememişler?
Reklam
Hayatın Anlamı
2.kısım Anlam sorunu Hayatın anlamı nedir?" sorusu neredeyse her sözcüğü so- runsal olan ender sorulardan biridir. Bu, son sözcük için de ge- çerlidir, çünkü dünya genelinde dini inancı olan sayısız insan için hayatın anlamı bir "ne?" değil, "kim?" sorusudur. Kendini işine adamış bir Nazi, Adolf Hitler'in
Her kelime, bir gözyaşı Her acı, bir vazgeçiş Her umut, bir veda. Helin Aktan
"Bazen vazgeçiş en büyük zaferdir..."
_UYUYORSUN! Rüyadasın. Gece gündüz demeden rüya görüyorsun. Bazen açık bazen de kapalı gözlerle. Hakikat değilsin. Rüya gören bir zihin, hakikati göremez ve hakikati de bir hayale dönüştürür. Gerçekle yüzleşirsen gerçek, hakikate dönüşür; kaçarsan yalanlar içerisinde yaşarsın. Uyan! Uyanık ol. Uyanık olmak hedeftir. Sessizlik içinde düşünerek
Reklam
"Her kelime, bir gözyaşı. Her acı, bir vazgeçiş. Her umut, bir veda."
Helin Aktan’ın güncesinden Her kelime,bir gözyaşı. Her acı,bir vazgeçiş. Her umut bir veda.
"Bazen vazgeçiş en büyük zaferdir."
Sayfa 67 - ~Aşkın Erizgi~Kitabı okudu