İnsanın açgözlülüğü! Arzulamaktan vazgeçmeyiz, hatta bu bizi yüceltse ve öldürse bile. Arzu! Bizi taşıyan ve çarmıha geren odur. Bizi önceki gün kaybettiğimiz ama güneş doğduğunda yeniden bir fetih alanı gibi gördüğümüz muharebe alanına her gün yeniden taşır. Yarın ölecekken, un ufak olmaya mahkûm imparatorluklar inşa ettirir bize. Sanki bu imparatorlukların pek yakında çökeceklerini biliyor olmamız, onları şimdi inşa etme açlığımız için önem taşımazmış gibi, sahip olamayacağımız şeyi istemenin imkânını bize esinler. Bizi sabahın köründe cesetlerle kaplı çayırlarım üzerine fırlatır ve gerçekleşir gerçekleşmez yeniden doğan projelerimiz olur ölene dek. Ama sürekli arzulamak çok birkinlik vericidir...
Başarı için bilgi yetmez, iman da gerekir. Ancak iman başka, inat başka şeydir. Zaten biz Türkler hep böyleyiz. İnadımızdan vazgeçmeyiz. Kendi bildiğimiz yoldan gideriz. Başımıza taş düşmedikçe, aklımız başımıza gelmez. Şimdi sen diyorsun ki, memlekete dönünce, bildiğim doğruları söyleyeceğim. Hakikatleri anlatacağım, halkımı aydınlatacağım. Şunu iyi bil ki, insanlar doğruların yanında yer almazlar. Hak ve hakikatin peşinden koşmazlar: Onlar her zaman çıkarlarının peşinden koşarlar. Eğer senin savunduğun doğrular, onlara bir fayda sağlayacaksa, o zaman senin yanında yer alırlar, ya da öyle görünürler. Yok eğer sağlamayacaksa senin doğruların, onların umurlarında bile olmaz. Senin hak ve hakikat aşkıyla dile getirdiğin doğrular, bele onların çıkarlarına ters düşerse, hepsi birden sana düşman kesilirler.
Sayfa 79Kitabı okudu
"Değer verdiğimiz kişilerden öylece vazgeçmeyiz."
Sayfa 647Kitabı okudu
Ne kadar nasihat dinlersek dinleyelim, yine kendi bildiğimizi yapmaktan vazgeçmeyiz.Yaşayarak öğreniriz her şeyi
bizi mahveden şeylere karşı doymak bilmez bir açlık duyarız, onca yücelik atfettiğimiz için vehimlere kapıldığımız kendi kâbusumuzdan hiçbir şey karşılığında vazgeçmeyiz.
Sayfa 39 - MetisKitabı okudu
