Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Şimdi kendimi daha iyi anlıyor değilim, ama artık farklı olduğumdan kendimi anlamaktan vazgeçmiş durumdayım. Göğün en yücelerinde, görünür hale gelmiş bir hiçliği andıran minicik bir bulut, bütün evreni kucaklayan bir unutuşa ak damgasını vuruyor.
Şimdi kendimi daha iyi anlıyor değilim, ama artık farklı olduğumdan kendimi anlamaktan vazgeçmiş durumdayım.
Bunları kabına sığmayan, belki de ruhuma sığamadığı için bir türlü rahat edemeyen bir sıkıntının; herkesin ve her şeyin boğazıma yumruk gibi oturan, delirtici baskısının altında; bedenimde hissettiğim, beni kaygılara boğan, ezen anlaşılmamış olmak duygusunun pençesinde yazıyorum. Sonra başımı kayıtsız, mavi göğe kaldırıyorum, yüzümü rüzgâra,
esintinin bilinçsiz serinliğine bırakıyorum, gördükten sonra gözlerimi kapatıyorum,hissettikten sonra yüzümü unutuyorum. Böyle daha iyi olmasam da, başkalaşıyorum. Kendimi görmekle kendimden kurtulmuş oluyorum. Hatta gülümsemek geliyor içimden:Şimdi kendimi daha iyi anlıyor değilim, ama artık farklı olduğumdan kendimi anlamaktan
vazgeçmiş durumdayım. Göğün en yücelerinde, görünür hale gelmiş bir hiçliği andıran minicik bir bulut, bütün evreni kucaklayan bir unutuşa ak damgasını vuruyor.
Şimdi kendimi daha iyi anlıyor değilim, ama artık farklı olduğumdan kendimi anlamaktan vazgeçmiş durumdayım.
Sayfa 502
Bunları kabına sığmayan, belki de ruhuma sığamadığı için bir türlü rahat edemeyen bir sıkıntının; herkesin ve her şeyin boğazıma yumruk gibi oturan, delirtici baskısının altında; bedenimde hissettiğim, beni kaygılara boğan, ezen anlaşılmamış olmak duygusunun pençesinde yazıyorum. Sonra başımı kayıtsız, mavi göğe kaldırıyorum, yüzümü rüzgâra, esintinin bilinçsiz serinliğine bırakıyorum, gördükten sonra gözlerimi kapatıyorum, hissettikten sonra yüzümü unutuyorum. Böyle daha iyi olmasam da, başkalaşıyorum. Kendimi görmekle kendimden kurtulmuş oluyorum. Hatta gülümsemek geliyor içimden: Şimdi kendimi daha iyi anlıyor değilim, ama artık farklı olduğumdan kendimi anlamaktan vazgeçmiş durumdayım. Göğün en yücelerinde, görünür hale gelmiş bir hiçliği andıran minicik bir bulut, bütün evreni kucaklayan bir unutuşa ak damgasını vuruyor.
Sayfa 502 - Olaysız Bir Özyaşam Öyküsü, 426 H.K. Başlangıç metni, 5 Nisan 1933Kitabı okudu
Şimdi kendimi daha iyi anlıyor değilim, ama artık farklı olduğumdan kendimi anlamaktan vazgeçmiş durumdayım.
Şimdi kendimi daha iyi anlıyor değilim,ama artık farklı olduğumdan kendimi anlamaktan vazgeçmiş durumdayım.
Sayfa 502Kitabı okudu
Şimdi kendimi daha iyi anlıyor değilim, ama artık farklı olduğumdan kendimi anlamaktan vazgeçmiş durumdayım.
Yaşamaktan vazgeçmiş olduğumu söyleyebilirsiniz. Lakin ben sürreal algıların izleyicisi oldum, boyutsal enkaz haline geldim ve artık gerçek dışılıkların arasında asılı kalmış bir dünyanın merhametine kalmış durumdayım.
Sayfa 74Kitabı okudu
Şimdi kendimi daha iyi anlıyor değilim, ama artık farklı olduğumdan kendimi anlamaktan vazgeçmiş durumdayım.
Sayfa 502
Ne tamamıyla varım bu dünya içerisinde ne de yok olmayı göze alabiliyorum. Tam ortasında bir yerlerdeyim bu varoluşumun. Yaşamalı mı doyasıya yoksa pes mi etmeli karar veremiyorum. Günün yirmi dört saatini bir şekilde geçiriyorum; bazen koca bir düşünce boşluğu içerisinde bazen ise insancıklarla birlikte. Ama ne tam anlamıyla düşünmeyi becerebiliyorum ne de insanlarla anlaşabiliyorum. Sorun ben miyim bu dünya sisteminde yoksa insanlar mı hatalı karar veremiyorum. 'İnsanlar olarak ayırıyorum çünkü kendimi artık insan olarak tanımlayamaz oldum.' Ne ben onlara kendimi anlatabiliyorum ne de onlar beni anlamak için çaba gösteriyorlar. Kısacası onlar benden, bende onlardan vazgeçmiş durumdayım.. sadece varoluşunun sona ermesini bekleyen bir varlığım insanlık içerisinde; sonsuzluğu bekleyen. Tek istediğim olduğuna inandığım tanrının, emanet ettiği bu bedeni geri teslim edebilmek ve ruhumun özgürleşmesinin tadını çıkartabilmek...