Gönül gamınla hergün biraz daha sızlıyor biraz daha inliyor...Sevgilim merhametsiz kalbin hergün benden biraz daha bıkıyor gamından biz vazgectik ama gamın bizden vazgeçmedi.
Gerçekten gamın senden daha vefalı imiş. ..
Ey Gelibolu'nun kanla sulanan toprakları. Bizler bu toprakları kutsal bildik. Canımızdan çok sevdiğimiz bu topraklara şehitlerimizi kendi ellerimizle gömdük. Bu nazlı topraklar bizim sevdamız. Bu topraklar için her şeyden vazgeçtik. Bir tek sevdamızdan geçmedik. Geçmeyeceğiz de....
''İnsanlığın arzularının köleleştirildiğini duyurmak için buradayım; çünkü bizler seçimlerimizi yapmak için aklımızı kullanmaktan vazgeçtik, onun yerine propagandayla ve yalanlarla kandırılıyoruz! İnsanlar Tokyo'daki bıçaklı ölümlere kızıyor da, film yapan koca bir kuşağın binlerce yara alarak ölmesi umurlarında bile değil.''
Sayfa 182Kitabı okudu
Ellerimiz birbirinden kopmak istemedi.Doğal dedik, koparttık onları, sonra kanmalarına izin verdik...Veda öpücüğü olmasın diye uzak uzak baktık, ertesi gün daha güzel olacak diye vazgeçtik birbirimizden.Biliyordum, son görüştü bu.Gözlerini içime sığdırdım, kokunu tenime yazdım.Başın öne eğik gittin sen..
"San"dığımız şey olmadığımızı anladığımızda vazgeçtik Umur"san"maktan. Oysa kanadı kırık bir kuş yapmıştık kendimizi can kırıklarını toplarken yüreğimizde ki. Batarken mi acıtmamıştı yoksa anın heyecanına mı kaptırmıştık bilinmez sökerken kanamıştık işte. Damlayan her damlada yeniden doğmak için etmiştik yeminimizi. Oysa yeni için yakmak gerektiğini düşünmemiştik. Bilseydik kanatlarımızda olacak düşünmezdik bir dakika. Her şeye muktedir "san"malarımız biçti ruhsal ölçülerimizin şeklini. Ama uymadık işte bize biçilene. Bir kaç numara küçüktük ve ya büyük almışlardı bizi bir daha ki yıl kullanılsın diye. Eğreti duruyoruz işte bizim "san"dığımız her gerçeğe. Ö.K.
“Sağcılıktan solculuktan vazgeçtik; önce ciddi bir devlet gerekiyor. Reformdan, devrimden vazgeçtik; evet, doğru; şu kan selini durduracak bir devlet arıyoruz...” dedin.
“Bir toplumu ayakta tutan temel dayanaklardan biri, adalet duygusudur. Bu duygu bir kez yara aldı mı, demokrasinin temelleri de sarsılmış demektir” dedin.
“Bir kişiye yapılan haksızlık, bütün topluma karşı işlenmiş suçtur. Bu bilinci paylaşmak ve bu sorumluluğu yerleştirmek zorundayız...” dedin.
Özgürlüğün, demokrasinin sağlanması için verdin tüm mücadeleni. Bugün 24 Ocak, “Vurulduk ey halkım, unutma bizi.”
Unutmadık seni Uğur Mumcu.
.....
Mü`minler de garip haller içinde
Bir yol tutmuş herkes kendi keyfince
Kimisi dince kimisi bence
Diyerek o yolda gitti bir ömür
Fakif zahir ilmi tek hedef gördü
Hiç dert edinmedi irfanı gönlü
