Her şey olduğu kadar aslında, ne abarttıklarımız vazgeçilmez ne de vazgeçtiklerimiz o kadar önemsiz. Bir şekilde herkes evrende ufakta olsa yer kaplıyor. Kimi kendini evren zannediyor, kimi de neden geldiğini sorguluyor. Güneşi gören terledim, soğuğu yiyen üşüdüm zannediyor. Oysa her şeyin bir yeri ve değeri var aslında sadece olması gerektiği kadar, hırsıza kral demenin de, iyiyi halife etmenin de bir manası olmadı hiç bir zaman şiir satırlarında.
Bir sohbetinde Fatma Büşra Ayaydın şöyle diyor;
"Allah için vazgeçtiklerimiz kaybettiklerimiz değildir."
