Ruhumdaki düğümler fazlasıyla sıkı. Kimsenin onları çözecek kadar ince tırnakları yok. Bense çoktan vazgeçtim tırnaklarımı uzatmaktan. Kendimi bilmeyi bıraktım. Yanıtı olmayan bir soru olarak geldim dünyaya ve sorusu olmayan bir yanıt gibi de gidiyorum.
Bütün pencerelerde bekleyen benim
ve o çalmayan bütün telefonlarda
aylardır konuşan da.
Kabul
bir kez yolda karşılaşalım
onunla da avunacağım.
Adımı sesince duymaktan vazgeçtim
sesini duysam susacağım..
Turgut Uyar.
Benim de herkes gibi, tamamen herkes gibi olduğumu söylemek istiyordum ona. Ama aslında bütün bu sözlerin pek de fazla bir önemi yoktu, ben de üşenerek bunları söylemekten vazgeçtim.
Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi, beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin...
Fedakârlığımı
Bayildim bu kitapta hep agladim, hem guldum, hem caresizliyi, hem umutu,hem bir anda hayattan vazgectim, hem bir anda hayata baglandim. Cok duygu yuklu bi kitapti okuren hem agladim hem guldum. Bunlari yasatdigi icin Tazeogluna sonsuz tesekkurler. Kitabi okurken tam hersey bitdi derken yazarin buyuk bir ustalikla olaylari tersine cevirmesi inanilmaz. her sey bi anda oluyor sizi aglatanbir hayat bi anda gulduruyor. Bu kitabi almakla yanilmadigimi anladim buyuk bir zevkle okudum.
YaralıKahraman Tazeoğlu · Destek Yayınları · 20148,4bin okunma