Başlık zaten düşüncelerimin özeti ama aklımdakileri de eklemek istiyorum. Kütüphanede okuyacak kitap ararken göz göze geldim bu güzel kitapla. Sabahattin Ali'nin İçimizdeki Şeytan'ını da çok severken birde Tolstoy'dan okuyayım dedim. Kitabın içerisinde 27 öykü var. Genel konularıysa önsözde yazdığı gibi paranın satın alamayacağı şeyler üzerine. İyilik, dostluk, inanç... Tolstoy bu tür konularla ara ara Dostoyevski'nin önüne geçmiyor değil benim için :) Bir süre sonra sanki dini öğütler kitabı okuyormuş gibi hissedebilirsiniz. Tabi ben bunu İslami öykülerle bağdaştırdım. Vermek istediği mesajlarda hiçbir dini inancın reddetmediği şeyler. İyilik yap, hakkı gözet, Tanrı'ya (Allah) inan, sığın, güven, tövbe et vs. Aslında bir sürü alıntı da eklemek istiyodum ki bi baktım neredeyse her sayfadan bir şey alıntılayacağım, vazgeçtim. Bir şeyler yazmayayım ki unutursam tekrar okuyayım. Umarım unuturum ve ileride tekrar buluşuruz Tolstoy.
Not: Bu arada kitaplara adını veren öyküler genellikle daha mı iyi oluyor yoksa fazla maruz kalmaktanmıdır bilmem en güzelleri İçimizdeki Şeytan'dı.
Kapanışı da çevirmenin önsözdeki cümlesiyle yapayım: Ne ise o olmaya yanaşmayan tek varlıktır insan.
Hadi Allahaısmarladık
