Benim adım Kinyas. Gün ağrıyor. Başım ağrıyor. İsmimi kendime ben verdim. Bitmeyen bir öfke ve bitmeyen bir mutsuzluğun ifadesi. Bütün insanlara kızgınım. Yaşadıkları için. Hayattan midem bulanıyor... Ateşle oynarım. Yeterince benzin ve karşımda oturan adamın ceketinin iç cebindeki çakmakla dünyayı yakabilirim. Benim adım Neron. Geceleri, çaldığım
Bana takılan karşı devrimci etiketi beni daha da boğdu, çünkü ruhumda
kendimi komünist, Leninist, partili, devrimci sayıyordum. Varlığımın
her yeriyle (yazışmalarım arasında, Siz, belki de, MK'ne yazdığım, bir
ara bu yönde yazdığım, ama sonra vazgeçip attığım mektubu bulmuşunuzdur)
bunu protesto ediyordum. Bunu bana yönelik bUyUk bir
OĞLUM 12 YIL UYUDUKTAN SONRA UYANDI...
Bir gün çok sinirlendi. Yine kendini balkondan atmak istedi. Zor ikna edebildik. Akşam oldu, onu uyuyor zannettim. Babasıyla ne yapacağımızı konuşurken bir ara "oğlumuzu olmazsa bağlayalım" diye ağlayarak anlatıyordum ki birden yatağından doğrulup sadece bana bakarak, "yazıklar olsun size,