"Cennette doğup çocukluğu cehennemde geçen göçebe bir şairim ben. Göçen insan kalbini de yanında götürür sanıyordum, oysa yıllar sonra doğduğum yerlere gidince kalbimin büyük bir parçasını annemin beni bulmadan önceki gece, yalnız kaldığım mağarada unuttuğumu gördüm. Eskimişti ve artık bana da ait değildi. Denedim yine de sol yanıma yerleştirmeyi ama o, beyaz bir güvercinin kanadına takılıp uçup gitti. Tıpkı Üvercinka'm gibi. Gitti ve bir daha gelmedi. Kalbimin kara trene bindirildiğim gün kirlenmeye başladığını çok sonra anladım."
Sayfa 208 - DESTEK YAYINLARIKitabı okudu
Ve ben şairim.
Namus işçisi yani
Yürek işçisi.
Sayfa 73Kitabı okudu
Yangınlar
Kahpe fakları
Korku çığları
Ve irin selleri aç yırtıcılar
Suyu zehir bıçaklar ortasındasın
Bir cana bir başa kalmışsın vay vay
Pusatsız duldasız üryan
Bir cana bir de başa