II
KALKÜTA'YA GİDİP BENERCİ'Yİ
NE HALDE BULDUM?
Ya yattı karanlık sulara
Biliyor musunuz, ben çocukken yetişkin olan hiç kimse şimdi hayatta değil. Bu durumda ben de, bir çocuk olarak, ölüyüm. Yakında bir gün, belki kırk yıl sonra, beni tanımış olan hiç kimse sağ kalmayacak. İşte o zaman gerçekten ölmüş olacağım - hiç kimsenin belleğinde varolmadığım zaman. Çok yaşlı bir insanın, bir kişiyi ya da bir grup insanı tanımış son birey oluşu üzerinde epey düşündüm. O yaşlı insan, öldüğü zaman bütün grup da ölür, yaşayan belleklerden silinir. Benim için o insanın kim olacağını merak ediyorum. Kimin ölümü beni gerçekten öldürecek?
Sayfa 223 - Remzi kitabevi
Dayak kadını neden rahatlatır?
— Bir kadın dayak yiyince neden rahatlar, hiç düşündün mü?
— Bilmem ki.
— Dayak bir çeşit ceza. Ceza kimi rahatlatır?
— Suçluyu.
— Kim demiş sana aptal diye. Zeki bir kadınsın. Evet ceza suçluyu rahatlatır. Demek sen kendini içinden hep suçladın. Suçluluk duygularından kurtulmak için de hayatın boyunca cezalandırdın kendini. Uyuşturucuların seni öldüreceğini biliyorsun. Onlar sana hem suçlarım unutturuyor hem de seni ölüme her geçen gün biraz daha yaklaştırarak cezalandırıyor.
— Geçimsiz, huysuz, lanet biri oldum. Sonra doktorun biri bu ilacı verdi bana. Üç-dört tane alınca biraz rahatlıyorum. Ama ilacı bulamazsam beter oluyorum. Sonunda İskenderun'daki işimden de attılar beni.
İşte şimdi Elmas Abla'nm yarımdayım. Halime acıdı da aldı beni. Ama çalışamıyorum. Bu sıkıntı beni öldürecek. Siz buna bir çare bulabilir misiniz?
— Senin şartların galiba bu sıkıntıyı artırıyor. Başka bir çare yok mu, başka bir iş yapamaz mısın?
— Yok be Doktor Hanım. Orospuluk yapamayan başka ne iş yapabilir ki?
— Hani zor iş diyordun?
— Hem zor hem kolay. Gururun, insanlığın yok olduysa kolay.
— Demek ki senin henüz yok olmamış.
HayalKitabı okudu
