Bilinçsizlik şimdi rahata varmaktı; unutkanlığın derin karanlığına gömülmek, karmakarışık gürültülü dünyadan elini eteğini çekmek…
Sayfa 292 - Ağaoğlu YayıneviKitabı okudu
Daha işimiz var bizim bu kafalarla. Düşüneceğiz.Bundan sonra ne yapacağımızı düşüneceğiz.
Sayfa 158 - Ağaoğlu YayıneviKitabı okudu
Ben kendi dümenime bakarım, yeter bana.
Millete de aldırma. Değmez.
Aslına bakarsan, nerde yaşayacağı umurunda değildi. Barış ve sükûn içerisinde yaşasın... Bir oydu dilediği, o kadar.
Allah kahretsin! Ne batasıca hayatmış bu! Ne zaman son bulacak?
Demek ki senle ben başka türlü yaratılmışız...
Her şeyi hatırlayacak olursak, kurtlar gibi yaşamamız gerek.
İstediğin kadar doyur karnını, kurt yabanı özler.
Savaş ikisine de gerçek duygularını bir gülümseme ardında saklamayı öğretmişti.
Zenginlerin hepsi öyledir. Zırnığına kadar alırlar. Ne kadar zenginleşirlerse o kadar aç gözlü olurlar.
İçimde her şey dövülmüş, hamur olmuş gibi...
Artık köpekler bile havlamıyor bana. O kadar işe yaramaz oldum.
Yürek bir yere bağlandı mı, kör gibi gider durur insan…
“Dışardan her şey yolunda görünüyor ya, içersi berbat.”