İnsanlığın Yıldızının Yükseldiği AnlarStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20195.6k okunma
KURŞUNÎ SABAH
Her akşam olduğu gibi bu akşam da sabahı gözlüyorum. Çünkü karanlıkta duvarları üstüme süren, kemiklerimi titreten, yüzümü ekşiten ürpertici bir yalnızlık var. Sabahı gözleyişim rasathane memuru titiz ve düzeni içerisinde oldu daima. Bu akşamın da farkı yok. Daha sonra anlayacağım ki öyle değil…
Penceremden göğe bakıyorum. Eğilirken masanın sivri
Korkunç olan, insanların düşünmeye hiç vakitleri olmamasıdır.
Sayfa 43
İşte tam size uygun bir davranış biçimi, her şeyi tartışmak ama aslında hiçbir şey yapmamak!
Sayfa 18
Daha önce nedenini bilmeden öylesine yaşıyordum; ama öyle bir an geldi ki keşfettiğim şeylerden dolayı dehşete düştüm. Başkalarının emeğine dayanarak yaşadığımızın farkına vardım, çocuklarımızı da aynı şeyleri yapmaları yönünde eğitiyoruz. Yaşlılık ve ölüm zamanı geldiğinde kendi kendimize: "Ne için yaşadım?" Sadece kendimize benzeyen parazitler meydana getirmek için mi?" diye soracağız.
Birlikte yaşıyoruz, ama birbirimizi anlamıyoruz. Hatta birbirimizi anlamamak için çaba sarf ediyoruz sanki!
Sayfa 41
Beni öldürebilirsiniz, ama size boyun eğmeye zorlayamazsınız.
Sayfa 84
...kafasını her çeşit saçma ve korkunç yalanlarla dolduruyoruz ve bu yalanları da Tanrı'ya mal ediyoruz!
Sayfa 36
Biz hepimiz halktan çaldık, halkın topraklarını elinden aldık, sonra "çalma" diye yasalar çıkardık.
Sayfa 67
