ARAYIŞ, sadece yolda olmak değildir aynı zamanda yoldan da çıkmaktır. Tüm sınırlarını aşmak ve ruhani bir yolculuk. Salt delilik ya da özgürlük değil bahşedilen sadece kopuş. Toplumdan zaten vazgeçen bireyin en sonunda kendinden de ümidini yitirmesi. Lakin yolumuzun üzerinde bize cesaret verenlerin olması yeni bir umut ışığı gibi görülebilir(!)
Benim için şimdiye kadar yaptığım en özel inceleme olacak bu, umarım yazmak istediklerimin çeyreğini olsun ifade edebilirim.
Leyla ile Mecnun hayatımda en önemsediğim şeylerden biri. Bir diziye bu kadar anlam yüklemek ne kadar mantıklı tartışılabilir. Ama sitede son zamanlarda denk geliyorum benden yaşça büyük kişilerin yorumlarına;
‘’İnsan aşılması gereken bir varlıktır.’’ (sf. 6)
Bana kalırsa tek bir cümle bile bu kitabı okumak için yeterince merak uyandırıcı. Tüm insanlığın kendinden bir şeyler bulabileceği, sindirilmesi pek kolay olmayan, insanın boğazında yumru varmış hissi yaratan, mideye bir yumruk gibi inen, üstüne saatlerce hatta günlerce kafa patlatılması gereken,
Bugün radyoterapimin yirmi beşinci, kemoterapimin ise beşinci günü. Bir kaç ay önce boğulurcasına öksürük nöbetleri sonrasında gittiğim dahiliye uzmanı, onkoloji servisine yönlendirdiği zaman anlamıştım bir şeylerin ters gittiğini.
"Akciğer kanserisiniz" dedi doktorum. Üzüldüm, "tahliller, tetkiklerde başka organlara yayılmamış,
Kitaplarıma buruk ama mutlu bir veda…Okuyan herkese teşekkür ederim..
Evet kitaplarıma veda ettim arkadaşlar buraya okuyupta ekleyemediğim yaklaşık 200’e yakın küçük kütüphanemde duran tüm kitaplarımı “Köy okullarına dağıttım” içim buruk ama bir o kadar da mutlu oldum bunu yaparken verdiğim karardan pişmanlık duymadım asla..Altı çizili satırlarım, yaralarım,hüzünlerim ve sevinçlerim.. Sadece az önce okuyup bitirdiğim kitabım vardı elimde oda hatırası var diye sakladım..Her kitabıma üşenmeden tek tek not bıraktım..”Ben keyifle okudum alacağımı aldım öğrendim sıra sizde:) “ böyle bir not adımı ve soyadımı yazarak her birine,tüm çocuklara ışık olsun ve her kesimden bilmediğim tanımadığım tüm çocukların kitaplarıma dokunurken beni anmalarını,o notumu okumalarını istedim..Kimbilir kaç kişi kaç çocuk alacak ellerine okuduğum adımın yazılı, altlarını çizdiğim,o derin cümlelerimin olduğu kitaplarımı ..Hem buruğum ama bir o kadar da sevinçli,ben alacağımı aldım sıra gelecek nesilde..Şimdilik biraz ara veriyorum kitaplara çünkü PDF okumayı hiçbir zaman sevmedim tabiki gidenlerin yeri dolucak yepyeni kitaplarla duygularla ve SEVGİYLE…”🍃