Kendime Not:
Düşlediklerinin, isteklerinin, duygularının sorumluluğunu almayı öğrenmelisin.
Bireyselliğini, özgürlüğünü keşfetmelisin.
Bir şey yapmak istiyorsan kimseden bir şey beklemeden yapmalısın.
Çok incinip, kırılıyorsan, alınıp, üzülüyorsan buna izin verdiğin için. (bunun üstüne biraz düşün, anlayacaksın ne demek istediğimi)
Anlaşılmak, sevilmek, dinlenmek, desteklenmek istiyorsan önce sen bunları kendin için yapacaksın sonra bu şeyleri beklediğin kişilere aynı davranışı sergileyeceksin.
Özgür hissetmek istiyorsan, başkasının bunu senin için hissettirmesini beklemeden kendi içinde özgürleşmelisin ve bu özgürlükten keyif almalısın. Senden alınamayacak tek şey özgürlüğün olmalı.
Olumsuz olarak adlandırdığın duygulara iyi odaklan, kendinle ilgili sana çok güzel ip uçları verecek.
‘’Neye ihtiyacın var, ne istiyorsun, ne istemiyorsun,neyi hak ediyorsun, neye değersin?’’
Fark ediyorsun hiçbir şey artık karşı tarafla ilgili değil.
Senin arzuların, zaafların, beklentilerin, varsayımların...
Her şeyin bir bedeli var. Hangi bedeli ödemek istiyorsun?
Bilgisizliğin yarattığı, belirsizliğin, kontrolcülüğün, kıskançlığın, boş hırsın bedelini mi?
Kendini geliştirirken yüzleştiğin gerçeklerin canını acıtsada özgürleştirmesini ve gerçeklerle yaşayıp, gerçek olmayan her şeyin hayatından çıkmasının bedelini mi?