Yaşadığım her günün acısını ve umudunu yarına erteledim. Ertesi gün olduğunda her şeyin yerli yerine oturacağına ilişkin bitimsiz beklentiler büyüttüm içimde.
Sayfa 119 - Doğan KitapKitabı okudu
İnsan garip bir varlık, bazen sakladıklarıyla mutlu oluyor. Bazen de açığa vurduklarıyla.
Sayfa 110 - Doğan KitapKitabı okudu
Acının yüreğimin en geniş odasına kurulduğu zamanı hatırlamıyorum bile. Kendimi bildim bileli orada.
Sayfa 105 - Doğan KitapKitabı okudu
İnsan kaybettikleriyle insandır.
Sayfa 93 - Doğan KitapKitabı okudu
En kötüsü de insanın kendisine tahammülünü yitirmesi.
Sayfa 89 - Doğan KitapKitabı okudu
"19. yüzyıl boyunca birçok cerrah, bir hayvan üzerinde operasyon yapmadan önce alışılmış bir biçimde ses tellerini kestiler. Bunu, deney sırasında hayvanlar ses çıkarmasın diye yaptılar.
Deneyi yapanlar ses tellerini keserek aynı zamanda gerçeği yadsıdılar -sessiz bir hayvanın acı çekmediğini varsaydılar- ve bunu kendileri doğruluğunu kabul ettikleri bilgileriyle doğruladılar. Hayvanın çığlıkları onlara zaten bildikleri bir şeyi, karşılarındaki yaratığın bilinçli, hisseden ve operasyon sırasında eziyet edilmiş bir varlık olduğunu anlatacaktı."
Kelimelerden Eski Dil kitabından
Sayfa 125Kitabı okudu