Emniyet dosyalarında, kayıp listelerinde adımız, fotoğrafımız yok. Gelgelelim internet üzerinden tüm dünyaya fotoğraflarını dağıtan da bizleriz. Kongo'dan, Japonya'dan, İsveç'ten, Meksika'dan belki, birileri bizi bulsa fena olmaz, ha? Yabancıların alakasına tenezzül ediyoruz. İster müşteri, ister satıcı kılığına girmiş olsunlar. Yazık ki şeytan bile yüzümüze bakmıyor artık. Eskiden ne güzeldi. Tanrı bizimle, melekler yanımızda, şeytan peşimizdeydi. Ruh çağırıyorduk; ölüler sağolsunlar- üşenmeyip geliyorlardı. Şimdi, biriyle karşılıklı oturmuş sohbet ederken bile bir anda kayboluyoruz. Ding! Bildirim geliyor ve 'Puf!' artık orada değiliz. Tüm hayatımız, kim isek o olmamak, kiminleysek onunla olmamak, nerede isek orada olmamak ilkeleriyle akıyor.
Şimdi vaktimizi boşa geçirmemek için biraz konuşalım, dedi ve ismimi sordu.
Sayfa 15Kitabı okuyor
açıyor ağzını lübnanlı abdülsettar
ulen, diyor, ulen siz var mısınız
ulen, diyor, diliniz bile yok sizin ulen
dininiz bile bizim
ulen
arapçadan bir lokma acemceden bir
alamanca ingilizce firenkçe
şimdi de amerikan kuyrukçuluğu
diliniz bile yok sizin ulen
dininiz bile bizim
ulen
ve başlıyor saymaya o arap gırtlağıyla
mahkeme mübaşir müddeiumumi
kâtib-i zabıt ve hâkim ve reis
mütâlea karar temyiz lâyiha
ve âhiren elfâtiha
ulen, diyor, diliniz bile yok sizin ulen
dininiz bile bizim
ulen
sizin olan
sadece ve sadece
şu rezil
şu kepaze
ahır gibi hapishane
ulen, diyor, ulen siz var mısınız?
Sayfa 153
Adalet iyi bir şeymiş eskiden
Az bulunan iyi bir şey.
Şimdi herkes onu arıyor
Bulan, bilen yok ama
Bana adaleti sormayın
Çalınan 28 yılımı, işkencelerden
Gövdeme yerleşen yaraları
Ruhumda akan kan ırmaklarını
İnsanı yıkım ve hayal kırıklığı olarak tariflememi
Hayata duyduğum sevginin kılıç keskinliğiyle
Bedenimi biçmesini
Sevdiklerimi kaybetmemi, bu kaybı
Bin kez şiddetli hissetmeyi
Öfkenin sürekli yoklayan bir duygu olmasını
Bundan kurtulmanın gerekliliğini...
Sayfa 76Kitabı okudu
Paşa tekrar bir sigara yakıyor ve birkaç yaprak daha çevirdikten sonra, luıritasmı alıp şöyle izah ediyor:
Bu sırada Conkbayırı'nın güneyindeki 261 rakımlı tepeden sahilin gözetlenmesi ve korunmasıyla görevli olarak oralarda bulunan bir müfreze erlerinin Conkbayırı'na doğru koşmakta, kaçmakta olduklarını gördüm. Size şu konuşmayı aynen okuyacağım: Kendim erlerin önüne çıkarak:
-Niçin kaçıyorsunuz? dedim.
-Efendim, düşman! dediler.
-Nerede?
-İşte, diye 261 rakımlı tepeyi gösterdiler.
Gerçekten, düşmanın bir avcı hattı 261 rakımlı tepeye yaklaşmış, rahat rahat ileriye doğru yürüyordu. Şimdi vaziyeti düşünün: Ben kuvvetlerimi bırakmışım, erler on dakika dinlensinler diye... Düşman da tepeye gelmiş... Demek ki düşman bana benim askerlerimden daha yakın! Ve düşman, benim bulunduğum yere gelse kuvvetlerim çok kötü bir duruma düşecekti. O zaman. artık bilmiyorum. bir mantık muhasebesi midir, yoksa içgüdüyle midir, bilmiyorum;
Kaçan erlere:
-Düşmandan kaçılmaz, dedim.
-Cephanemiz kalmadı, dediler.
-Cephaneniz yoksa süngünüz var, dedim.
Ve bağırarak bunlara süngü taktırdım. Yere yatırdım. Aynı zamanda Conkbayırı'na doğru ilerlemekte olan piyade alayı ile dağ bataryasının yetişebilen erlerinin "marş marş" ile benim bulunduğum yere gelmeleri için yanımdaki emir subayını geriye saldım. Bu erler süngü takıp yere yatınca düşman erleri de yere yattı. Kazandığımız an, bu andır.
Sayfa 144 - Anafartalar Kumandanı Mustafa Kemal İle Mülâkat (24-28 Mart 1918) - Birinci SafhaKitabı okuyor
“Şimdi sen sabret. Çünkü şüphesiz Allah’ın vaadi gerçektir ve sakın gerçekten inanmayanlar seni hafifliğe sürüklemesin. “
Rûm Sûresi / 60.
Sayfa 319 - Merve YayınlarıKitabı okuyor
“Kadınların ise sevilmek için bir tek zamana ihtiyacı var. Onlar tam şimdi ve şimdiki halleriyle sevilmek istiyorlar. Bu kadar basit.”
Sayfa 42Kitabı okuyor
Sevgisiz öfke
Ve kül olan gençlik ormanları
Savrulup duruyor şimdi yürüyüşünde
Bir yangının çaresiz kurbanları
Onu gerçekten sevmediğini şimdi anlamıştı. Sevdiği şe Ruth değil, idealize ettiği, kendi kafasında yarattığı uhrevi bir şeydi; kendi aşk şiirlerindeki ışık saçan ruhtu. Hakiki Ruth'u, sınıfının tüm o kusur ve zaaflarını taşıyan, o sınıfın psikolojisinin umutsuz sınırlarıyla kısıtlanmış burjuva Ruth'u hiç sevmemişti.
Sayfa 460
ELMA YİYEN KADIN
Dudakların elmadan etli
Böcek gibi kara gözlerin.
Sen mi tatlısın şaşırdım kaldım
Elma mı tatlı?
Benim kara böceğim baka baka
Isır bakalım elmayı daha.
Güzel olmaya güzeldin ya
Şimdi güzelsin iki katlı.
Sonunu görmedigin için şimdilik sana yersiz ve anlamsiz
gelse de yasadigin her hadise yerli yerinde ve hikmetlicedir.
Zamani geldiginde ne güzel olmus, iyi ki böyle olmus, diyeceksin. Şimdi dar çerçeveden bakarak neden böyle oldu, bunlar niye gelip beni buldu, diye sakin isyana tutuşma.
Sayfa 173Kitabı okudu
Vermekten alıkoyacağınız herhangi bir şey olabilir mi? Sahip olduğunuz her şey bir gün verilecektir. Öyleyse şimdi verin ve vermenin hazzını mirasçılarınız değil, siz yaşayın.
""Sevdiğim sensin,” dedi. "Hayatımın büyük kısmını kalbimi koruyarak geçirdim. O kadar iyi korudum ki bazen hiç yokmuş gibi davrandım. Şimdi bile delik deşik, kurtlanmış ve kabuk bağlamış halde. Ama sana ait.""
Sayfa 238 - Cardan GreenbriarKitabı okudu
Şimdi her zamankinden daha çok ne olduğunu ne istediğini ve ne yapabileceğini bilmenin zamanı. Şimdi en büyük güç her zamanki gibi yine "kendini bilmek".
Sayfa 17Kitabı okuyor
Bu saatlerin bir daha geri gelmeyeceğini, karanlık bir his ikisine birden tekrar edip duruyor ve aynı zamanda, saadetlerinin gölgesiz olması için, dimağlarının bu andan başka hiçbir şeyle meşgul olmaması lazım geldiğini onlara fısıldıyordu. İkisi de ne bir saat önceyi, ne de bir saat sonrayı düşünüyorlardı. Bütün hislerden ve düşüncelerden daha kuvvetli olan ve insanı hayatında ancak birkaç defa idaresi altına alan tabii ve hakim bir duygu şimdi ikisini de avucunun içine almıştı.
Sayfa 129Kitabı okudu
