Sen dostumdun benim gülünce güneşler açan
Bulutlara rüzgara asarım suretini her akşam
Her akşam bir mektup yazarım dağlar kadar
Meşeler göğermiş diyorsun varsın göğersin
Unutmadım bırakıp giderken söylediğin sözleri
Sayfa 296Kitabı okudu
Bu kent kuşların intiharını umursamıyor artık..
Sayfa 299Kitabı okudu
Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
Bir tufan olurum sustuğun her yerde..
Sayfa 302Kitabı okudu
Ronya’yı gördün mü kardeşimin emanetiydi.
Saçlarını uzatmaya vakti oldu mu öğren….