Kenan ülkesinin ayı Yusuf'a benzer güzelim; işte, senin oldu Mısır tahtı. Zindana veda etmenin zamanı geldi şimdi.
ah ve ay'la görünecek görünmeyen etimde sınanan bir veda ki içimden o kelâm-ı kadim akacak: beni herkes en son gördüğüyle hatırlayacak
Reklam
ÂŞIKA DEVLET YETER ALLAH BES BÂKÎ HEVES
1 Talib-i aşk olana Mevla olur feryad-res Aşıka devlet yeter Allah bes bâkî heves 2 Sineme doldu hava-yı şevkile feıyad-ı aşk Artar efganı onun manend-i bülbül der-kafes 3 Var iken meyhane-i aşk eylemem cennet murad Bezm-i alemde bana saki vü cam ü bade bes 4 Süz-i aşkın ta ki tende bulmasın noksanını Can veda edince tenden çıkmaya hiç bir nefes 5 Kasd-ı aşık iki alemde cemal-i dostdur Yokdur ondan özge aşık aleminde mültemes 6 İltifat ister isen ol gamze-i hûn-hârdan Âdile tiğ-i tecerrüdle cihândan kaydı kes
Sayfa 359Kitabı okudu
VEDA DIVÂNI / II
Hadi anlat divâna girmeyen vezinleri Unutulmuş sözleri ve kayıp hüzünleri Tam da orada soruyorsun: hüzün nedir Ne bileyim ben! (soru mu şimdi bu) Hâreli sularda yüzünü bul demiştim Buldun mu? Tütüp duruyor kelimeler Sesin haysiyetini korumuyor kâfiye Kâlp atışlarına uymuyorsa bir aşk Hayret! Dünyayı anlamıyorum, sarmal Bir kaos nesnelerin hayata söylediği Ki içrek zamiriydi kadim hâfızanın Ölümü diyalektik kılan anâsır-ı erbâ Öyle mi diyorsun kalem ve mürekkep Gölgelenip hecelerin erimine akarken Tuhaf uçuşlu bir kuş konuyor ateşe Simurg'un soyundan sanıyor kendini Hep masal sanıyordum, divân imiş Vedâin vaktini fısıldamakta olan
Sayfa 27
VEDA DİVANI/I
III/ Hoşçakal ey hayat, bütün ömürler Gibi bitiyor işte bizim de ömrümüz Bir vedâ divanının solgun sayfalarıdır Dökülen bu yapraklar ve bir kadının Dünyada bıraktığı dağınık hâtıralar
Sayfa 26
VEDA DİVANI/I
II/ Çiçekler hüzünlü, kokuları kaybolmuş Kadınsa yaprak döküyor tam da orada Galiba ölüyoruz diyor, sönüyor ışıklar Kim duyabilir şimdi çiçeklerle kadının Kuğularınkini andıran vedâ ezgisini
Sayfa 26
Reklam
VEDA DİVANI/I
I/ Rüyanın içinden geçen rüzgâr mıydı Bir kadının masalını ağlayan nar ile Gülen ayvaya fısıldayan, ki vedâin Vakti gelmiş de farkında değil bunun İşığını kalbimize döken solgun çiçekler
Sayfa 26
Günahımdan haya ederek bir gece öyle ağlayayım ki, o gece secde yerimi çimenler kaplasın! Veda zamanı öyle yaşlar dökeyim ki; sevgili nereye gidiyorsa, gözyaşlarım o yolu tutsun, gitmesine mani olsun!
Sayfa 321Kitabı okudu
Sâbit
Şeb-i yeldâyı muvakkitle müneccim ne bilir, Müptelâ-yı gama sor kim geceler kaç saat!
Sayfa 178 - EverestKitabı okudu
Reklam
NEV'İ
Gönüldendir şikâyet kimseden feryadımız yoktur.
Sayfa 118 - EverestKitabı okudu
Resim