Bu şekilde sevdiklerim hayatta üç dört kişiden ibarettir. Hazin bir itiraf ama içlerinde hiçbirinden de vefa görmedim…
Sayfa 18 - YKYKitabı okudu
'Adalet' sadece iddialı bir kadın adıydı ülkemizde, tıpkı 'Vefa'nın da sadece bir semt adı olması gibi!
Mânasız söz, su üstüne yazılan yazıdır.
Ondan vefa umarsan iki elini ısırarak dönersin(pişman olursun).
aşk, vefa, saadet.. hep birer yalandan ibaretti. ve o, esasen bunları bildiği halde nasıl inanmış, hakikate karşı gözlerini nasıl kapayabilmişti? nihayet bir gün yine böyle olacak değil miydi?
Diyorum ki, aşağıdaki sıfatları haiz bir ahlâkı benimseyen insanları kimse teslim alamaz.
Şudur:
El emeği-göz nuru-alın terine dayanan, tabiata dost, aza kanaat eden, komşusu aç iken kendisi tok yatmayan, 72 millete bir göz ile bakan, bu sebeple “öteki” kavramını barındırmayan, dünya hayatını “gölgelikte bir lahza dinlenme” kabul eden, ebedî olan öte dünya inancını esas alan, yaradandan ötürü yaradılmış her şeyi seven, dostun evi gönüllerdir gönüller yapmaya geldim diyebilen, insaf, merhamet, af, bereket, feraset, basiret, mürüvvet, hürmet, hizmet, sadakat, ehliyet, liyakat, fazilet, feragat, hürriyet, sabır, şükür, teşekkür, tefekkür, tevazu, cesaret, şecaat, hamaset, cömertlik, infak, ikram, izzet, iffet, letafet, nezaket, zerafet, ahde vefa, uhuvvet, sükunet, hamiyet, nihayet “adalet”te dayanan bir ahlâk.
Bu ahlâka sahip olan insanlar elbette akl-ı selim, zevk-i selim, zihn-i selim sahibidirler.
Parayı, bilimi, teknolojiyi, sanayii (onların esiri olmadan) nasıl kullanacaklarını bilirler.
Yok günümde, isyan ettim ahdıma,
Tok günümde, râzı oldum bahtıma,
Saray kurdum, nice kibir taşından;
Bir kıvılcım sebep oldu tahtıma.
Ne cânânda vefâ buldum, ne canda,
Ne makâmda, ne şöhrette, ne şanda.
Aradım; gördüm ki, yok bana YÂ RABB !
Senden başka Cânân iki cihanda.
