Güller güç duruma düşmüşlerdi. “ güzelsiniz ama boşsunuz,” diye ekledi. “ kimse sizin için canını vermez. Buradan geçen herhangi bir yolcu benim gülümün size benzediğini sansa bile o tek başına topunuzdan önemlidir. Çünkü üstünü fanusla örttüğüm odur, rüzgardan koruduğu odur, kelebek olsun diye bıraktığım birkaç tanenin dışında bütün tırtılları uğruna öldürdüğüm odur. Yakınmasına, böbürlenmesine hatta susmasına kulak verdiğim odur. Çünkü benim gülüm odur.”
Toplum için koruyucular ararken gözettiğimiz nedir? Bu koruyuculara en büyük mutluluğu sağlamak mı, yoksa bütün şehri göz önünde tutup herkesin mutluluğunu sağlamak mı?