vehhâbiliğin temel görüşleri
Kendilerince; kendilerinin belirlemiş olduğu tevhide, aykırı görmüş oldukları durumda. İnsanları, Müslümanları hemen şirke nisbet etmek. Müşrik olduklarını söylemek şeklinde maalesef ki yanlış bir itikada, inanca savrulmuş durumdalar.
Ömer Faruk Korkmaz
Ömer Faruk Korkmaz
VEHHÂBÎLİK...
- "18.asır ortalarında Arabistan yarımadasında ortaya çıkan, on dokuzuncu yüzyılda geniş bir bölgeyi etkisi altına alan dînî ve siyâsî bir akım. Kurucusu Şeyh-i Necdî diye de anılan Muhammed bin Abdülvehhâb’dır. Benî Temîm kabîlesine mensûb olan ve 1699 (H. 1111) senesinde Necd gölündeki Hureymile kasabasına bağlı Uyeyne köyünde doğan
Reklam
SELEFİLİK ve SELEFİYE...
Selefîlik/Selefiyye, itikadî konularda Kur’an ve Sünnet’in lafzına bağlı olan ve te’vili kabul etmeyen, gelenek ve mezhep karşıtı bir ekoldür. Selefîlik, İbn Teymiyye eliyle kurulmuş olup Vehhâbîler eliyle Suudi Arabistan’da devletleştiği gibi “Yeni Selefîlik” diye aynı çizginin farklı tonlarda devamı söz konusudur. Selefîliğin kurucusu,
Sayfa 14 - 15,16,17,18,19 Kazım Albay, Aylık/Baran Fikir ve Aksiyon Gazetesi, Ocak2023, İkinci Devre, Sayı 11Kitabı okudu
Günümüzde selefi olduklarını iddia eden İbn Teymiyye takipçileri, Vehhabiliğin İbn Teymiyyecilik olmadığını ve aralarında hiçbir alaka bulunmadığını söylemekle hata etmektedirler. Zira bidatlar konusunda aşırı gitmekte, kendi görüşleri doğrultusunda inanmayanlara lanet etmekte, kelam ve tasavvufu reddetmekte, kabir ziyaretlerini bidat ve tevessülü şirk kabul etmekte Vehhabiler şüphesiz ki İbn Teymiyye takipçisidirler. Şu kadar farkla ki İbn Teymiyye muarızlarıyla lisanı ve kalemiyle savaşmış, Vehhabiler ise kılıçla savaşmıştır. İbn Teymiyye ve İbn Abdilvehhab'ın takipçilerinin Resulullah (s.a.v.)'den şefaat istememiz sebebiyle bizi müşrik kabul etmeleri, özellikle Uhud şehitlerini ziyarete gittiğimizde müşrikler hakkında inen ayetleri bize okumaları bizleri son derece incitmektedir. Halbuki Allah Teâlâ "Müminler ancak kardeştir" buyurmaktadır. Vehhabilerin kitapları gayrı Müslimlerden daha çok bizim gibi Sünni kardeşlerini tenkit ve bize tebliğ ile doludur.
Sayfa 115Kitabı okudu
192 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
·
6 günde okudu
Osmanlılar ve Vehhabilik
Türkiye'de maalesef üzerinde çok çalışılmayan ve fazla aydınlatıcı kaynak eserin de bulunmadığı bir alanda Vehhabilik konusudur. Hem tarihçiler hem de dini tarih üzerine araştırma yapanlar bu konuya diğer konular kadar girmez. Sanki bir çeşit 'yasakmış' ya da 'dokunulmaz' bir alanmış gibi gözüküyor. Bu siyasi/dini yapı nasıl devletleşti ve
Osmanlılar ve Vehhâbîlik
Osmanlılar ve VehhâbîlikFatih Mehmet Şeker · Dergâh Yayınları · 201613 okunma
“Vehhabiliğin Görüşleri”
“Şefaat: Şefaat etme ve izin verme Allah’a aittir. Hz.Peygamber(SAS) ve velilerden şefaat istemek onu Allah’a ortak tutmaktır. Tevessül: Bir şeyi vesile ve aracı kılmaktır. Allah ile kul arasına koymak şirktir. İman ve Amel ilişkisi: Amel imandan bir cüz’dür. İman artar ve eksilir. Bid’at: Kur’an ve Sünnette olmayan herşeydir. Örneğin, mezar ve türbe ziyareti. İyiliği emredip kötülüğü men etmek: Her Müslümana farzdır. El/Dil/Kalp ile yapılmalıdır. Siyasi Görüşü: Şeriatı uygulayacak ümmeti birleştirecek imamın varlığı zorunludur. İmam’a itaat vaciptir. Ek olarak, Hanbeli mezhebine bağlı olup dini yaşamada çok serttirler. Referansları İbn Teymiyye ve İbn Kayyumdur.”
Reklam
“Vehhabiliğin Görüşleri”
Şirk: •Büyük Şirk: Allah’a ortak koşmak. •Küçük Şirk: Riyâ •Gizli Şirk: İnsanların şirke düştüklerini bilmemesidir. Küfür ve Nifak: Küfür büyük ve küçük ikiye ayrılır. •Büyük Küfr: Dinden çıkarır. •Küçük Küfr: Dinden çıkarmaz. Nifak: Ameli ve itikadi 2’ye ayrılır: •İtikadi: Hz. Peygamberin(SAS) getirdiklerini yalanlamak. •Ameli: Kişinin sözü ve fiili arasındaki uyumsuzluk.
Resim