‘’Birbirimizi affetmeye bile gerek yok. Çünkü seni tanımıyorum.’’
Sayfa 137 - April Yayıncılık
’’Sen! Öleceksin diye korkumdan böyle davranıyorum!’’
…
‘’Neden, ölmek kötü bir şey mi?’’
Sayfa 135 - April Yayıncılık
Karısı da başka kadınlar gibi bağırıp çağırsaydı, başının etini yiyip lanetler okusaydı içi belki daha rahat edecekti. Bu kadar kolay vazgeçmesi, vazgeçişin tortusunu hüzünlü biçimde bastırması adeta nefesini kesiyordu. Anlaşılmak ve saygı görmek için kadının gösterdiği umarsız çaba iyi mi kötü mü bilmiyordu. Fakat kendisinin benmerkezci ve sorumsuz olduğundan emindi. Onu kötü tarafa yaklaştıranın, karısının boğucu sabır ve iyiliği olduğunu düşünmek istedi.
Sayfa 85 - April Yayıncılık
Olması gerekenden çok daha sakindi, içinde öyle büyük acılar mayalanmış, öyle onulmamış yaralar taşıyormuş da bu sadece görünen yüzeyiymiş gibi, korkutan türden bir sakinlik.
Sayfa 66 - April Yayıncılık
O imge olmasaydı tüm bu sabırsızlık, rahatsızlık, huzursuzluk, acı veren şüphe ve otosansürü yaşamasına gerek olmayacaktı. Yaptığı bir seçimden ötürü -pek matah da değildi ama- her şeyi, ailesini bile kaybedebileceğine dair korkuyu tecrübe etmesine de lüzum kalmayacaktı. Pek çok şey kendi içinde çatlamalara sebep oluyordu. O normal miydi? Her şeyden öte, ahlaklı mıydı? Kendi kendini kontrol edebilen güçlü biri miydi? Cevaplarından emin olduğu bu sorulara artık cevap vereme hale gelmişti.
Sayfa 55 - April Yayıncılık
Eser üretirken kendini hep özgür hissederdi ve özgürlüğün bir lüks olacağını hiç düşünmemişti.
Sayfa 55 - April Yayıncılık
Sadece bir kez, tek bir kez haykırmak istiyorum. Pencerelerin ötesindeki karanlığa doğru koşmak istiyorum. Öyle yapsam bu yumru dışarı fırlar mı acaba? Olur mu, böyle olması mümkün mü?
Sayfa 45 - April Yayıncılık
İnsan yaşadığı sürece güçlü olmalı.
Sayfa 35 - April Yayıncılık
Her şey bana yabancı geliyor. Sanki bir şeylerin arka tarafına geçmişim gibi. Kulpu olmayan bir kapının ardındaymışım gibi.
Sayfa 28 - April Yayıncılık
O benim, dünyadaki en sıradan kadınımdı.
Sayfa 20 - April Yayıncılık
‘’Sorun ne?’’
‘’Yorgunum.’’
‘’İşte bu yüzden et ye diyorum. Et yemediğin için gücün yok. Eskiden böyle değildin.’’
‘’Aslında…’’
‘’Ne?’’
‘’…koku yüzünden.’’
‘’Koku mu?’’
‘’Et kokusu. Bedeninden et kokusu geliyor.’’
Sayfa 19 - April Yayıncılık
Acaba öyle mi?
Bir kişi tamamen değişince diğerinin ona ayak uydurmaktan başka çaresi kalmaz.
Sayfa 18 - April Yayıncılık
Bu kadar canlı olamaz. Dişlerimle çiğnediğim çiğ etin hissettirdikleri. Yüzüm, gözlerimdeki ışıltı. Yüzüm kesin benim yüzümdü ama ilk kez gördüğüm bir yüz gibiydi. Yok, hayır, tam tersi, defalarca gördüğüm bir yüz gibiydi ama benim yüzüm değildi. Açıklamak imkansız. Hem aşina hem yabancı… o capcanlı ve tuhaf, korkunç tuhaf duyguyu.
Sayfa 16 - April Yayıncılık
"bu..."
"...belki de bir rüyadır."
Sayfa 156Kitabı okudu
engellenemez miydi? aklına geldikçe kendi kendine sorardı.
...
böyle her şeyin, onu çevreleyen herkesin hayatının, kumdan bir kale gibi yıkılması, engellenemez miydi?
Sayfa 118Kitabı okudu