A.

A.
@veleniay
A.

A.

, read a book
280 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
·
Read in 20 hours
Güneşi Uyandıralım
Güneşi UyandıralımJosé Mauro de Vasconcelos
8.2/10 · 35.1k reads
Reklam
"Neredeyse bütün hayatım senden ibaretti, Adam. Fayolle, sen ve Maurice olmasaydınız..." "Bir de Tarzan." "Evet. Tarzan... Hayatım neye benzerdi?" Adam yanıt vermedi. "Çok garip şeyler oluyor Adam. Maurice bile yavaş yavaş kendini çekiyor. Ziyaretleri seyrekleşti. Günün birinde benden uzaklaşacağını zaten söylemişti. Böyle olması şart mı?" "Çok basit Zezé. Büyüyorsun ve giderek hayatın gerçekleriyle bütünleşiyorsun." Sustuk ama yüreğim razı gelmiyordu. Göğsümde Adam'ın yokluğuna nasıl hissedecektim? Onunla sohbet etmeden nasıl duracaktım? Hayatta onun öğütlerine, sitemlerine, alkışlarına alışmışken kendi kendime konuşmaya nasıl dayanacaktım?
Sayfa 217Kitabı okudu
"Gel Şüş, düş görmeye başlamıştın. Ayakta düş görüyordun." "Biliyor musun Fayolle..." "Söyle çocuğum?" "Başka bir hayatta düğme olarak dünyaya gelsem keşke. Herhangi bir düğme. don düğmesi bile olur. İnsan olup sefil gibi çile çekmekten iyidir."
Sayfa 172Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
"Unutmakla affetmek arasında ne fark var?" "İnsan affedince her şeyi unutur. Ama sadece unutursa çoğu zaman sonradan o şeyler tekrar su yüzeyine çıkar."
Sayfa 125Kitabı okudu
Acı çok zalim bir şeydi! Neden bütün ağırlıyla bir seferde gelip aynı hızla geçmiyordu?
Sayfa 120
Reklam
53 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.