Tam on yıl önce lise son sınıfa başlayacaktım. Önümüzde zorlu bir sınav süreci vardı. Lisedeki eğitim hayatım boyunca hemen her yıl not ortalamasıyla ancak geçebilen bir öğrenci olarak bu kez işi sıkı tutmalıydım. Çok çalışmalıydım. Tabi hiçbir şey umduğum gibi olmadı. Hem nedense Matematik Hocamız bizi hiç sevmiyordu. Mesela biz gülünce kadın
Sevgi ve Muhabbet Hazinesi
Sevgi öğretmen, haylaz, kavgacı ve kindar öğrencilerinden ders yapamaz duruma geldi.
Daha derse girer girmez;
“Öğretmenim falanca bana sövdü!”, “Öğretmenim filanca bunu vurdu!”, Öğretmenim fistanca bana kötü isim taktı!…”
Şikâyetlerin ardı arkası kesilmiyordu. Kavgacı tarafları tahtaya kaldırıyor, adeta bir mahkeme kuruyor, herkesi inceden
Öğretmenler gününe aykırı bir bakış açısı
Şu öğretmenlere yönelik pohpohlama üzerine biraz kafa yormakta fayda var.
Yılın öğretmeni seçilmek ne demektir? Kim hangi kıstaslara göre bu sıfata hak kazanır?
Öğretmenlerin “kutsal” olduğuna kim karar vermiştir?
Bunları bilmiyorum.
Eğer şu “Bana bir harf öğretenin…” düsturundan bahsederseniz ben de derim ki: Bu sözün
Mesleğine aşık, derdi öğrencilerin beyni olan öğretmenlerin öğretmenler gününü kutlarım. Nişan yüzüğünün ve cetvellerin sağlamlığını öğrencilerin elleri ve kafası üzerinde tecrübe edenlerin ise bir an evvel eğitim öğretim camiasından ıskartaya çıkartılmasını temenni ederim. Öğretmen kökenli yazarlar bile vardır böyle mesela Solcuların yere göğe