Yazar şöyle demiş bu etkileyici Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok kitabının önsözünde:
"Ben , biz askerlerin yaşadığı korkuyu, umutsuzluğu, vahşeti, mahvolmak ve ölmek karşısında duyulan hayatta kalma savaşını dile getirdim.
Kitabımda yazdıklarım gerçektir ve yaşanılmıştır."
Hepsi vatansever, cesur, keyifli askerler olarak yola çıktı, cepheye varınca HAYVANLAŞMIŞ insanlara dönüştüler... Hepsi de 17-18 yaşlarında ana kuzusu çocuklardı.
Sordular onlara "... olur da savaş biterse ilk napardınız? "
Cevap verdiler:
"En yakın istasyona koşar, oradan ver elini ANACIKLARIMIZIN kucağına"
Sonra eklediler:
"Bizler gençlik falan değiliz, dünyayı fethetmek istediğimiz de yok! Kendimizden kaçıyoruz! 18 yaşında dünyayı , insanları sevmeye başlamıştık oysa, sonra da sevdiğimiz her şeye , hayatlara ateş etmek zorunda bırakıldık. "
Bu kitap anlatılmaz yaşanır, yaşanır ama unutulmaz.
