Tabii, umut, bir yolun dönemecinde var hızla koşarken birden yetişen bir kurşunla yere serilivermekti.
Sayfa 105Kitabı okudu
İnsan eninde sonunda her şeye alışır.
Sayfa 77Kitabı okudu
O zaman sık sık düşünüyor ve içimden: Beni kuru bir ağaç kovuğunda yaşamaya zorlasalardı da gökyüzüne bakmaktan başka bir işim olmasaydı, yavaş yavaş buna da alışır giderdim, diyordum.
Sayfa 76Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Ah, ben gençken, neşeli ve akıllıyken, incelikle hayal edip düşündüğümde, bugünüm ve geleceğim umutla aydınlandığında geçmişim nereye gitti? Nerede o? Neden güç bela yaşıyoruz? Neden sıkıcı, silik, ilgisiz, tembel, kayıtsız, işe yaramaz, mutsuz oluyoruz?
...Burada ise herkesi tanıyorsun ve herkes de seni tanıyor, fakat bir yabancı gibi hissediyorsun kendini. Yabancı ve tek başına...
Sayfa 47Kitabı okudu
"Başlardım kitabın sayfalarını çevirmeye, sanki orada rastlayacağım bir kelime tam da benim rastlayacağım bir kelime olacak ve ben o kelimenin ucundan tutarak kendimi yukarıya çekeceğim"
Gel gör ki bir odada ya da sabahleyin gökyüzünde gözüne rastgele çarpan bir renk tonu bir zamanlar sevdiğin bir kokunun beraberinde getirdiği gizli anılar, çoktan çalmadığın bir müzikten bir ezgi, unutulmuş bir şiirin yeniden karşına çıkan bir satırı... İnan bana Dorian, hayatımız böyle şeylere bağlıdır.
Sayfa 267Kitabı okudu
Yaşamak öyle büyük bir hayal kırıklığı ki!