Aeneis bir ulusun başka bir yerde yeniden kuruluşu, dünyaya egemen olmaya aday bir ulusun süregitmek, varlığını korumak için yaptığı bir savaşın, bir yurttaşlık sevgisinin anıtıdır.
Sayfa 20Kitabı okuyacak
Sanat doğayı taklittir" der Aristoteles. Bu taklit, bu yeniden yaratma, ozanın doğadan alıp kullandığı malzemelerin şekline, oranına, dengesine göre ayrı bir eser yaratma demektir. Gerisinde kalmış destan ozanlarına neler borçlu olduğunu bilme- diğimiz Homeros bugün bize yerden fışkıran bir pınar gibi gö- rünüyorsa, Vergilius'un Aeneis'i kentte özene bezene, sanatla yapılmış bir fıskiyeye benzer, ozanın hayalini işletip, ölçülerini kendince kullanarak yarattığı bir fıskiyeye
Sayfa 16Kitabı okuyacak
Truva savaşından Roma'nun kuruluşuna giden mitsel hikayeye selam çakış
Her şey ona özgüydü(Vergilius'a), her şey ona eklenmişti, onundu, hem de daha en baştan sonsuza kadar sürecek bir eşzamanlılık niteliği ile nasıl ona ait idiyse öyle, ve çevresinde yanan, Troyaydı, çağların asla sönmeyecek olan yangınıydı, ama o, yangınların üzerinden süzülüp giden Vergilius, evet, o, Ankhises'ti(Aeneis), hem kör hem de görendi, tanımlanabilmesi imkânsız bir hatırlamanın gücüyle aynı zamanda hem çocuk hem de ihtiyardı, oğulun omuzlarında(Roma'nın) taşınmaktaydı, kendisi, dünyanın şimdiki zamanıydı, Atlas'ın omuzlarında, devin omuzlarında taşınıyordu.
Sayfa 71Kitabı okuyor
"Facilis descensus Averni"
("Cehenneme giden yol, kolaydır")
VERGILIUS: Aeneis
Forsan et haec olim meminisse iuvabit.
Belki bir gün bunlara gülüp geçeceğiz.
-Vergilius, Aeneis, Birinci Kitap
Sayfa 203Kitabı okudu
Non ignara mali miseris succurrere disco.
Çile çekmek insana mutsuzları önemsemeyi öğretir.
-Vergilius, Aeneis, Birinci Kitap
Sayfa 75Kitabı okudu
Romalı hikaye anlatıcıları Yunan kültüründen fazlasıyla etkilenmişti ve cumhuriyederinin öyküsünü antik Yunan folkloruna temellendirmenin yollarını aramışlardı. Homeros'un İlyada'sında betimlenen ve Romalıların Romulus'un atalarından biri olduğuna inandıkları mitsel bir Truva Savaşı kahramanı olan Aeneis'te bir bağlantı noktası buldular. Şair Vergilius (MÖ 70-19) Aeneis'i
kendi epik şiiri Aeneid'in kahramanı yapmıştır ve Aeneis, hızla vatanperverlik ve geleneksel Roma değerlerinin ulusal simgesi haline gelmiştir.
İlber ortaylı’nın kitaplarından:
Antik dünya ve orta Çağ’dan 20 klasik eser
1. Cicero -dostluk üzerine
2. Cicero- siyaset sanatı
3. Seneca-mutlu yaşam üzerine
4. Aristoteles-retorik
5. Ksenophon- anabasis. 10.000’lerin dönüşü
6. Platon-şölen
7. Aristophanes- eşek arıları
8. Nizamülmülk-siyasetname
9 . Gılgamış destanı
10. Farabi-mutluluğun kazanılması
11. Homeros- İlyada, odysseia
12. İbn haldun -Mukaddime
13. Yusuf has hacib - Kutadgu bilig
14. Plutark - yaşamlar
15. Binbir gece masalları
16. Dede korkut kitabı
17. Strabon- geographika
18. Hafız- ı Şirazi-Hafız Divan’ı
19. Vergilius-aeneis
20. Marcus aurelius --kendime düşünceler
Sayfa 42Kitabı okudu
İlk bağlandığım erkek alıp gitti tüm aşkımı,
Korusun hep mezarında, kendisiyle birlikte!
İlk aşkımın hayali kırılınca bir ölümle,
Başkasıyla evlenemem diye verdiğim karar,
Böylesine saplanıp yerleşmeseydi gönlüme,
Gerdekten, düğün çırağılarından böylesine dehşet duymasaydım ben, yalnız onun sevdasına
kaptırabilirdim belki kendimi.
Sanma ki Tyndaruskızı Laconialı kadının
Kahrolası güzelliği Paris’in suçudur; bu,
Tanrıların taş kalbidir, tanrılardır oğlum,
Şu görkemli zenginliği alt üst eden, Troiayı
Doruğundan temeline kadar yerlere seren!
Mahvolan yurdumun öcünü alayım dedim.
Cezasını vereyim dedim bu suçlu kadının.
Demek dönecek yurduna , Yengi kazanmış
Bir kraliçe gibi ; kocasını, ata evini, çocuklarını
Görecek ha ! Ardından da bir sürü Troyalı
Köle olmuş hepsi birlikte öyle mi?
Bu suçunu, bunca küstahlığını
yanına koymasınlar senin tanrılar, dilerim,
Bu işleri gözeten adalet varsa göklerde,
Versinler layığını , hak ettiğin ödülü.
Şu gözlerimin önünde , oğlumun ölümünü
Bana seyrettirdiğin ve bir babanın yüzünü
Lekelediğin için öz oğlunun cesediyle!
Yalan, yalan senin Achilles’in oğluyum demen!
O böyle davranmamıştı düşmanı Priamus’a.
Bu imparatorluğu ayakta tutan tanrılar, tapınakları, sunakları bırakıp gittiler.
Her boy, başından geçen büyük olayları, felaketleri abartarak, süsleyerek şiire dökecek, böylece kendine büyük bir geçmiş sağlayacak, soyunun kahramanlarını ululayacak bir ya da birkaç yalvaç-ozan, tanrılardan esinlenmiş vates-ozan çıkarmıştır içinden.