Ama karın da iyi bir yanı vardı her şeye rağmen. Seni diğerlerinden saklıyordu; çillerini, kepçe kulaklarını, sefil endamını; ve başka hayaletlerin yanından geçip hüznün içine yürüyordun; baş öne eğik, gözler saklı, vicdan azabın ve değersizliğin ruhunun derinliğinde emniyette.
Sayfa 53
Affa değer olanı herkes affeder. Asıl af affa layık olmayanı da affetmek değil mi? Tıpkı vicdan gibi. Onu kaybetmeye en fazla hakkımız olduğu anda koruyabildiğimiz şey değil miydi vicdan?
Batı hayranlığı ya ahmaklıktır ya da cahilliktir.
Batı orta çağ karanlığından nasıl çıktı? İlkokuldan beri öğretilen cümle: rönesans reform coğrafi keşifler. Ne yaptı batı dini bıraktı bir anda bilimde gelişti. Ne yaptı batı onunla bununla uğraşmadı bilime önem verdi ne yaptı batı pusula buldu gemi yaptı Amerika kıtasının keşfetti hindistana gitmeye yol buldu. Bunlar sayesinde gelişti, biz dine
Ve uyumuyorsa eğer vicdan azabı çekiyor demekti.
Sayfa 9
"İyi dostlar, iyi kitaplar ve bir de huzurlu bir vicdan, işte ideal hayat."
Hiçbir vicdan böyle bir yükü kaldıramaz!
Sayfa 14
“ Nereden nereye? Demek ki, bir kere daha bu yanlışı işlemeyemeyeceğim diye kesin karar verdiğinde, o yanlıştan dolayı utanç ve pişmanlık duyduğunda, o yanlışı işlememiş sayılıyorum. Kimilerine göre böyle bir karar küçük adam işi oluyor, büyük adam ya da üstün insan yanlışlarınlarından pişmanlık duymayanlardır, yanlışlarının üstüne basıp geçebilendir. Ama bu durum böbürlenmeyi aşırı hale getirmekle bir değil mi? Çünkü işlenmiş olan bir yanlış, bir topluluk içinde işleniyor ve o yanlıştan doğan, doğacak olan sonuçlar herkesi bir ölçüde ilgilendiriyor ve zarara sokuyor, böyle bir durumda insanın bir başınaymış gibi davranması, başka herkesi çiğnemiş olmayı tazammun etmiyor mu? Öyleyse nasıl olur da, ben yaptığım yanlışın üzerine basıp geçebilirim denebilir ve böyle bir şeyi vicdan nasıl kabullenebilir?
Sayfa 91 - İz YayıncılıkKitabı okudu
