Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
176 syf.
·
Puan vermedi
Bir Çin atasözü; biraz sabrederseniz düşmanlarınız eceliyle öleceklerdir, elinizi boşuna kana bulamayın, der. Cezalandırmanın Allah (cc)’ a mahsus olduğu dünyada, bir insanın bir insanı idama mahkum etmesi, Hugo’nun dediği gibi “sadece intikam almaktan” ibarettir.“Bütün insanlar günü belirsiz bir ölüme mahkum” ise, insanların ölümünü idam ile belirlemek hangi vicdanın işidir?
Bir İdam Mahkumunun Son günü kahraman bakış açısıyla yazılmış , sizi de kahramanın yerinde hissettirecek etkileyici bir eser.
Bir idam mahkumu o kısıtlı zamanında ne hisseder , ne yaşar ustalıkla anlatılmış; geride sevdiklerini bırakacak olmanın çaresizliği ve acısını size de hissettirecek bir anlatım.
“Ömür boyu kürek çekmek yerine ölmek daha iyidir” diyen kahramanın sona yaklaştıkça ne olursa olsun yaşamanın, nefes almanın, gökyüzünü görmenin, bir yerlerde yaşıyor olmanın en kötü halinin bile bu sondan daha iyi olduğunu anlamasına tanık olurken sizi derinden sarsacak bir klasik.
Kesinlikle okumanız gereken, okuyan herkesi etkileyeceğini düşündüğüm özellikle önsözde yer alan birkaç idam olayı tüylerinizi ürpertecek.
Okumadan önce bazı suçlar için idam cezasının olması gerektiğini savunan biri olarak görüşümü sorgulatacak kadar etkiledi bu kitap beni. Bir çoğumuz gibi sadece suçu işleyene bakarak karar verdiğimi, geride kalanların da aslında aynı cezaya hiç suçları yokken maruz kaldıklarını görmemiş, görmek istememiş olduğumu fark ettim. Bazen savunduğumuz kadar savunmadığımız şeyleri anlatan kitapları okumak da lazım. Suça bakıyoruz , suçun işlendiği zamana bakıyoruz ama çoğu zaman o kişinin o duruma nasıl geldiğini düşünmüyoruz.
Victor Hugo’nun dediği gibi “Tanrı, hiç bir çocuğu kötü olsun diye yaratmaz!
Onu kötü yapan, kötü eğitimdir! Kötü anne ve baba, kötü çevre, kötü yönetim balçık gibidir, zavallı yavruları da çekip yutar.”
Gerçek hayatta Eponine ve Gavroche lerle karşılaşmak dileğiyle
Önce dizisini izledim, sonra okumaya başladım kitabı. Keşke kitabın orijinalini okusaydım dedim okurken. Her zaman ki gibi hissettirdiklerini yazmaya çalışacağım. Öncelikle Jean Valjean’ın çoğu şeyi; kitabın sonunda Marius’un da dediği gibi onu bir Melek veya bir Aziz olarak kabullendiriyor. Çok sevmedim bu yönünü, çünkü bir ekmek için 19 yılını forsa olarak geçirten bir sistemde sırf Psikopos Bienvenu iyi davrandı diye hayatını insanlara adaması hiç hoşuma gitmedi. Hele ki her şeyi tırnakları ile kazıyan biri olarak. Marius’un bencilliği ve çıkarcılığından nefret ettim. En çok üzüldüğüm ise Eponine oldu. Marius onun sevgisini hiç hak etmedi. Onun için ölmesi bana çok koydu. İyilerin en büyük hatası hak etmeyene de iyilik yapması. Aşk gibi kutsal bir şey hak edene duyulmalı bence. Açıkçası kitabı beğenmedim. Belki diziyi izlediğim için, belki de Hugonun Türkler ve müslümanlar için sarfettiği nahoş cümlelerdi. Gavroche’yi tanıdığım için çok mutlu oldum. Küçücük bedeni ile İhtiyaç sahiplerine yardım etmesi. Bunu duysa sensin küçük derdi bana muhtemelen. Halkı için ölüme şarkı eşliğinde gitmesi. Onu çok sevdim, okuyacak olanların hepsi de çok sevecek diye düşünüyorum .
Farklı Yönleriyle : Sefiller
” Benim mutluluğa hakkım yok bayım, ben bir sefilim! Benim kaderim, kara harflerle alnıma yazılı… ”
Sefalet.. Bir kelimenin bu kadar yükü taşıdığı henüz görülmemiştir şu içler acısı dünyada. Ve Jean Valjean, daha önce hiçbir roman karakteri bu kadar erdemli bir hırsız olmadı şu kokuşmuş dünyada…
Ve sefaleti, uzaklardaki kızına para göndermek
-SPOLİER YOK-
Okuduğum en kalın kitaplardan biri. Karantina günlerinde ise can yoldaşı. Viktor Hugo’nun eşsiz üslubu ile Notre Dame’ın Kamburu benim için eşsiz yere sahip.
Öncelikle Notre Dame’ın Paris’teki dev, heybetli bir katedral olduğunu belirtmemde fayda var. Kitapta belirtildiğine göre her şey yazarımız Victor Hugo’nun bu katedrali
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü |4+/5|
Çok sık sorulan bir soru vardır, “Şu ve şu tarihte öleceğini bilsen ne yapardın? Son üç günün olsa ne yapardın? Yarın öleceksin deseler ne yaparsın?” gibisinden sorular. Böyle soruları düşünürken kolay da, gerçekte, öleceğin vakti bildikten sonra o sana kalan zamanda neler hissettiğin, neler yaşadığın, insanın
