"Konuşma becerisi insanoğluna düşüncelerini gizleyebilsin diye verilmiştir."
"V harfi sana bir vadiyi hatırlatmıyor mu? Büyük K harfi bir kelebeğin kanatlarına benzemiyor mu? G sana girdabı çağrıştırmıyor mu? S sarmaşığa benzemiyor mu?"
Reklam
Beni tanımayan insanlarla konuşmaktan nefret ediyorum çünkü beni ilk gördüklerinde sıradan bir çocuğa benzetiyorlar. İki göz. İki kol. İki bacak. Asker traşlı saçlar. Özel bir şey yok. Ama ağzımı açtığımda başka bir şeye dönüşüyorum. Çoğu kişi sorunumu anlamak için zaman harcamıyor ve büyük bir ihtimalle hemen kaçık olduğuma karar veriyor. Bir an önce benden kurtulmak istiyorlar.
Ben her zaman cümlelerimi kurarken kelime ve seslerin arasında sanki cam kırıkları ve köpek dışkılarıyla dolu bir sokakta geziniyormuşum gibi dikkatle dolanırım.
‘’Ben yazılmış kelimelere havaya karışıp giden kelimelerden daha fazla güveniyorum.’’
‘’Bir acıyı diğeriyle bastıramazsınız. Sonunda elinizde iki acı birden oluyor. ‘’
Reklam
'Neden bir sürü........ çocuk sorun yaşamadan..... konuşabilirken.......... ben....konuşamıyorum.' Bu kendimi bildim bileli sormak istediğim basit bir soruydu. Bana gerçeği söyleyecek birine ihtiyacım vardı. Bunu Nellie'ye sormuştum ama o bunun Tanrı'nın planı olduğunu söylemekle yetinmişti. BU bana hiç mantıklı gelmemişti çünkü bir çocuk üzerine böyle kötü oyunlar oynayan bir Tanrı nasıl Tanrı olunacağını pek de bilmiyor olmalıydı.
Bİr gece önce küvete girip o kirlilik hissinden kurtulmaya çalışmıştım ama tenimdeki bir şeyi ovalayarak temizlemek aklımdaki bir şey çıkarıp atmaktan çok daha kolaydı.
Sayfa 129Kitabı okudu
'Kural kuraldır.onların değişmemesi gerektiğini söylemiyorum ama en iyisi değişene kadar onlara uymaktır.' Bir çocuğun kuralları koyan büyüklere ve her şeyin nasıl olması gerektiğini bilen Tanrı'ya saygı duyması gerektiğini biliyordum ama ikisinin de pek iyi bir iş çıkarmadıkları düşüncesini aklımdan atamıyordum.
Sayfa 136Kitabı okudu
238 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.