Demlenmiş bir kitap “yağmurdan sonra”
Nasıl desem.. Olgun bir meyve gibi.Güneşe,suya doymuş; toprağıyla barışık. Her hikayenin ayrı bir ruhu var.
Yazar hakkında yapılan ‘..moleküler biyolog gibidir; çok ekonomik yazar ve yazarken çıplak gözle görülmeyen küçücük manevralarla ilerler.’ yorumu öyle doğru ki..İrlandalı yazar bir haneye girip dip köşe temizliğini yapıyor sanki..Sadece halının altına süpürülenleri değil~ Karakterler hatalar yapıyor,pişman olanlar da var, bunu olağan bulup hatalarına devam edenler de..
.
On iki öykü içeriyor Yağmurdan Sonra ve on iki kısa roman diyebileceğimiz kadar doyurucu bunlar..
.
Kitaptaki üç öykü ise kolay kolay zihnimden çıkmayacak.
İçlendiğim,içerlediğim ama insan doğasını sansürsüz yansıtmasıyla etkisi altına girdiğim “piyano akortçusunun karıları”, empati kurmayı kendiliğinden başaran “Bir dostluk”, dümdüz bir çizgide ilerleyip,sorular sorduran bir de üstüne şüphe tohumu eken “Dullar”..
.
Sadece William Trevor değil bu kitabı bu kadar lezzetli kılan.
İlki çevirisi.Benim için yeri çok ayrı olan Püren Özgören çalışması.(Bereket Denizi serisini unutmak ne mümkün!) Bir diğeri,kapak tasarımı~Melis Rozental karakterlerin hafifliğini,uçuculuğunu aynadan bakıyormuşçasına yansıtıyor..
Ve son olarak arka kapak yazısı..Yazarı merak ettiğimden almasaydım kitabı,arka kapağı almamı sağlardı..Duru ama merak uyandırıcı..(Kimin yazdığı hakkında bir bilgi yok ne yazık ki) .
Demem o ki ilk kez Türkçe ile buluşan William Trevor öykülerine açın kitaplığınızı~
