Dehliz- Muhammet Sami Hasgül
Adımlar attım ve baktım sokağın taşlarına.
Dehlizin derinlerindeki kasvet beni boğuyor!
Çıkmaza çalan bir kat boya vurdum duvarlarına…
Kim bilir başım, şu yaşımda kaçıncı belaya uğruyor?
Saçlarıma rüzgâr vuruyor yağmurla serin serin.
Bu çıkmaz sokağın başına bela olan benim.
Bilmem kaçıncı darbe, böyle daha kaç vurgun yerim?
Düşmeyi bilirim ama iyice kirlendi ellerim!
Fısıltısı, gürültüsü bitmiyor beynimde.
Tutunacak bir dalım kalmadı ellerimde.
Kendimi boğduğum kuyunun derinliğinde…
Kendi kendime büyüdüğümü bir ben bilirim!
Yitip giden gençliğin sorulur elbet hesabı…
Yirmilerinde saçlarını dökenlerden duy hayatı.
Kendine zarar verdirecek diye bozulan asabı.
Toplayacak, düzeltecek, anlayacak olanı benim!
Günler, Aylar hatta Yıllar, onca sırdan, sırlar geçti…
Sırtımızdan dost bilinen nice kahpe insan geçti.
Kılıç değil, Kurşun değil bizi bizzat talan geçti.
Toprağa koyulmadan helalliği alan geçti!
13.06.2024 Muhammet Sami Hasgül
Vurgun
Gözlerim uykuyla barıştı sanma!
Sen gittin gideli dargın sayılır.
Ben de bir zamanlar sevildim amma,
Seninki düpedüz vurgun sayılır!...
Yalan mı söyledin göz göre göre?
Ne zaman dolacak verdiğin süre?
Gönülden gördüğüm takvime göre,
Aldığım her nefes birgün sayılır...
Armağan ettiğin kutsal mendile
Akarken içimi dağlayan çile,
Manavgat denilen çağlayan bile
Benim gözyaşımdan durgun sayılır!...
Ne kadar zulmetsen ah etmem sana,
Her iki cihanda gül kana kana...
Seninle cehennem ödüldür bana,
Sensiz cennet bile sürgün sayılır!...
Cemal Safi
bunca yıl çığlıklar koşturulmuş bu yolda
deli taylar gibi ter içinde çığlıklar
savrulan bir yanlışa vurulmak için mi
yoksa dağları yırta yırta yürüyen
bir ırmak diliyle durulmak için mi
gözler yangın şimdi-ufuklar duman
dünya değişiyor-masalı koca bir yalan
Körsem,
Senden gayrısına yoksam...
Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ay Karanlık
İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...
Ahmed Arif