Ve insan en çok göğe vurgun. Sonra zifiriliğe, şiire ve hep Allah'a. 🌼
Cahit Zarifoğlu
-Aşk, zincirsiz tutsaklıktır.-
Eyy...! Gözlerine vurgun,
Yüreğine sürgün olduğum yar;
Bütün günler sen diyor,
Bütün yönler seni gösteriyor.
Bütün güller sana açıyor,
Bütün sokaklar sana çıkıyor.
Yağmur senin için yağıyor,
Güneş senin için doğuyor, senin için batıyor.
Eyy...! Gözlerine vurgun,
Yüreğine sürgün olduğum yar;
Bu kalp sadece senin için atıyor...!
Eylül 2013, yarım bıraktığım roman çalışmamdan bir kesit!
🍂
- Çoğu kere sessizliğime aldanır dünya
Oysa kirpiğimin ucunda sallanır dünya
Çekip gidenler, gidince çekerler! dedi yutkunarak. Terk edilişlerine bir yenisinin daha eklendiğini anlamanın hüznüyle boşluğa bakındı Kerem. Firakın mayasıyla yoğrulmuş bir hicranın içinde buldu kendini. Şuan ki hali geçmişin o ebruli dünyasından çok başkaydı. Perdesi kapalı bir pencereye serenat okumanın beyhudeliği yüklenmişti duygularına. Yağmursuz mevsimlerin kuraklığı okunuyordu, her çizgisi ayrı bir imtihanın hatırası olan yüzünden. Sıcaklığını yitirmiş bir telaşın fanusundan çıkarak, şehadet parmağına konan kelebeği süzmeye koyuldu yaralı bir tebessüm eşliğinde.
"Senin ömrün bir günlük imiş. Eğer öyleyse, sen ne dünün ıstırabını ne yarının kaygısını taşımıyorsun demektir. Çok bahtiyarsın ama farkında değilsin."
Sarmaşık gibi ruhuna dolanan melâlin etkisiyle: "Nerdesin efsunum?" diyordu kelebeğin gidişine bakarken.
Nasıl bir müptela ki gözlerin
Arz'dan Berzah'a gezdirir beni
Varlığım kalmadı hasretinden
Bir kelebeğe dahi ezdirir beni
Vurgun yemiş gemiler yüzüyordu Kerem'in gözyaşlarında.
(
Yıldırım Kerem Çambel)
Ve insan en çok göğe vurgun..
Sonra zifiriye..
Şiire..
Ve hep Allah'a.
- Cahit Zarifoğlu
19.01()()
Vurgun yedim gidince
Yüreğime çizdim resmini
Sana doyamadan ,sana dayanamadan
Ben böyle bitsin istemezdim BABAM.
Her şey Yaradandan.
Bir gül dalıydım,can evimden koparıldım.
Evimizin direği,yüreğimizin güneşiydin.
Göçüp gittin bu diyardan.
Gözümün nuru Babacığım.
Şimdi bayramlarda kimin elini öperim.
Kime BABA derim,
Kim ağladığımda saçımı okşayacak.
Senin gibi içten " kızım benim " diyecek.
Bu kızın seni ölene kadar
Yüreğinde YAŞATACAK.
Sen her zaman demezmiydin;
" İnsanlar yüreklerde yaşadığı sürece varolurlar"
İşte sende öyle varolacaksın.
Sen dönemesende,ben yanına bir gün gelicem.
Bekle beni BABAM.....
Ve insan en çok göğe vurgun..
Sonra zifiriye..
Şiire..
Ve hep Allah'a.
"Ve insan en çok gökyüzüne vurgun.
Sonra zifiriye,
Şiire,
Ve hep Allah'a..."
Cahit Zarifoğlu
"...o kadın, sonuna kadar sana vurgun kaldı."
İnsan en çok göğe vurgun. Sonra zifiriye, şiire ve hep Allah'a.
“Ve insan en çok göğe vurgun;
Sonra zifiriye,
Şiire, ve hep Allah’a...”
Cahit Zarifoğlu