Çünkü en zayıf olduğum yerden sınanmış en hassas olduğum yerden vurulmuşum. Hangi yanımdan yara alsam o yanımdan ağrımışım. Taşıyamam zannettiklerimi taşımış, taşırım zannettiklerimin altında kalmışım. İçimdeki ummanı önce sızdırmış sonra taşırmışım.
~Nazan Bekiroğlu
Vurulmuşum
Düşüm, gecelerden kara
Bir hayra yoranım çıkmaz
Canım alırlar ecelsiz
Sığdıramam kitaplara ..
Ahmed Arif
Ne zamandır soruyorum kendime
Ben neden böyle huzursuz ve
İçine kapanık duruyorum diye
Meğerse üzülmüşüm kırılmışım
Vurgun yemişim sırtımdan
Vurulmuşum dibe vurmuşum
İnsanlara güvencem kalmamış
Yaralanmışım kanatlarımdan
Vurulmuşum ellerim kırılmış
Kalbim kırılmış ciğerim
Lime lime olmuş
Nefessiz kalmışım
Boğulmuşum ölmüşüm
Ulan işte ölmüşüm
ben bir sokak lambasına vurulmuşum münevver
gece olunca karnım gövdemde bir ağrıdır
ne anladıysam al, al hepsi senin olsun
nasıl olsa mutmain bir vedayla gidiyorsun
hasretinin bitmesine senin adına mutlu
gülümser bir törenle kutsandı hemen yasın
aklın aldığı göz yüreğin aldığı bakış
çekilmiş fişlerden daha bir boşluktasın
ne söylesem ancak kelimelerce kabz
nere baksam ufkun ardındaki karanlık
bir volta boyu sokak tenviratıdır acz
uzansam tutulmaz bir nahoşluktasın
Alper Gencer
“Çünkü en zayıf olduğum yerden sınanmış, en hassas olduğum yerden vurulmuşum. Hangi yanımdan yara alsam o yanımdan ağrımışım. Taşıyamam zannettiklerimi taşımış, taşırım zannettiklerimin altında kalmışım. İçimdeki ummanı önce sızdırmış, sonra taşırmışım.”
