“… vurulmuşum
senin elinden, sen, avcıların en acımasızı,
sen, bilinmeyen - T a n r ı . . .”
Sayfa 31Kitabı okudu
Vurulmuşum
Dağların kuytuluk bir boğazında
Vakitlerden bir sabah namazında
Yatarım
Kanlı, upuzun...
Bende aynı şekilde bir zincire vurulmuşum, benimkisi karanlık vesveselerden, endişeli rüyalardan, huzursuz düşüncelerden, korkulu önsezilerden, izahı olanaksız kaygılardan oluşuyor...
Sayfa 82 - ALFA FELSEFEKitabı okuyor
Çünkü en zayıf olduğum yerden sınanmış en hassas olduğum yerden vurulmuşum. Hangi yanımdan yara alsam o yanımdan ağrımışım. Taşıyamam zannettiklerimi taşımış, taşırım zannettiklerimin altında kalmışım. İçimdeki ummanı önce sızdırmış sonra taşırmışım. Anlamışım ki, dünya âlem perdesinde ben de gelip geçici, ben de bir gölgeymişim.
'Asıl' dan nasibim var, ama şimdilik suretmişim. Öyleyse hepsine de 'Amenna!' Değil mi ki seçilmişim.
Nazan Bekiroğlu
Müthiş
meğerse vurulmuşum seni görünce anladım..
