özünü bulan
@vuslata_yolcu
Bir damla gibi Okyanusa kavuş...
insanlık
61 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Satrançta tutumlar :)
Breuer, babasıyla satranç oynadığı zamanları düşünürken buldu
kendini. Hep aynı hatayı yapardı; bütün dikkatini saldırıya verir,
destekleyebileceğinden daha fazla sıkıştırır, bu arada savunma hattını
ihmal eder, babasının veziri de şimşek gibi gelip mat etmeye kalktığında
neye uğradığını şaşırırdı. Bu hayali kafasından sildi, ama aldığı dersi
aklında tutacaktı: Profesör Nietzsche’yi bir daha asla, ama asla hafife
almayacaktı.
Bir an için, Nietzsche’nin sırtını dönüp kapıdan çıkıp gittiğini hayal etti. Oh, dünya varmış! Nihayet ona üzüntü veren, düş
kırıklığına yol açan bu işten kurtulmuş olacaktı. Yine de Nietzsche’yi bir
daha görmeme düşüncesi onu üzüyordu. Bu adama yakınlık duyuyordu.
Ama neden? Gerçekten de neydi onu motive eden?
sevgilere inanmayışta haksız değiliz :(
“Bu yorum sizi şaşırttı mı? Belki de sevdiğiniz insanları düşünmektesiniz. Ama daha derinlere inin, sonunda sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz:
Siz bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz! Siz arzuyu seviyorsunuz, arzu edilen şeyi değil. O halde, bana neden hizmet etmek istediğinizi tekrar sorabilir miyim? Sorumu tekrarlıyorum Doktor Breuer:” Nietzsche’nin sesi iyice sertleşmişti. “Sizi motive eden şey nedir?”
Okur Takip Önerileri
“Ama ikimizin arasında çok önemli bir fark var. Ben felsefeyi sizin için yaptığımı iddia etmiyorum, oysa siz Doktor, sizi motive eden şeyin bana hizmet etmek, acımı dindirmek olduğunu söylüyorsunuz. Bunların insan motivasyonuyla uzaktan yakından ilgisi yok. Bunlar rahiplere özgü
propagandalarla kurnazca yönetilen köle zihniyetinin bir parçası. Daha derinlere inip motivasyonlarınızın kaynağını bulun! Hiç kimsenin bir şeyi sırf başka birisi için yapmadığını göreceksiniz. İnsanın bütün eylemleri kendisine yöneliktir, bütün hizmetleri kendine hizmettir, bütün sevgisi kendini sevmesindendir.”
Aklıma NFK'nın BİR ADAM YARATMAK geldi...
önceki alıntıyla kıyaslayın bakalım hangisi doğru sizce :)
Büyük düşünürler kendi çevrelerini kendileri seçerler, kendileri düşünürler, sürülerin yaşam tarzı tarafından engellenmeyi istemezler. Thoreau’ya, Spinoza’ya ya da Aziz Hieronymus, Aziz Francesco ya da Buda gibi din düşünürlerine bir bakın.”