Kitabı okuduğumda üni son sınıftım. Kitaptan
üni ortamını ve not aldığım için birkaç sözü hatırlıyorum. Okuyup okula gelince koridordaki bankta o an konuştuğum bir arkadaşıma heyecanla kitabı anlatmıştım. "Muhteşem bir roman, Aynadaki Yalan..." diyerek kafiyeli sözlerle başlamışım sözüme. Arkadaşımın o anki meraklı, heyecanlı halini unutamıyorum. Nasıl anlattıysam. O da benim tepkimi sözlerimi sevinçle tekrarlayıp : ) alıntılarımı dinlemişti. Ama ben kitabın bütününü hatırlamıyorum ve merak ediyorum şimdi, beni etkileyen kitaba tekrar bakmak istiyorum. Kitapta kendimden bir şeyler bulduğumu hatırlıyorum, son olarak. Belki de bu yüzden çok etkilendim. Bir de bu, Necip Fazıl'ın düşünce ve zeka ifadesiyle birleşince tabi; Aynadaki Yalan, Muhteşem bir roman oluyor. :) Tavsiye ederim. İlk günkü heyecanla :)
