Her akşam üzeri bin çocuk ölür
Her akşam üzeri Asur'da
Tanrı insanlarına üzülür
Gökyüzünde yalnızdı dünya
Tanrı insanlarına üzülür
Gökyüzünde yalnızdı dünya
Kimim ben? Kendimi tanımakta güçlük çekiyorum. Yaşadığım kimlik bölünmesi, gitgide bir iç yargılamaya dönüşüyor.
"..beni bu dünyadan uzak bir yerlere götür! Çok çok uzaklara, öyle ki geriye baktığımızda hiçbir yer gözükmesin."
Reader Follow Recommendations
This text has been automatically translated from Turkish. Show Original
... he almost burst out laughing with happiness. But nothing lasts long in this life; The happiness he felt for the second time was also very dull compared to the first. The happiness he would feel for the third time would become weaker and eventually disappear. He too would return to his old mood, just like the rings formed by skipping stones in water disappear after a while...Hayır, benim kalbim o kadar bozuk değil. Ama zayıf! Yeteri kadar zayıf! Bu da bir bozukluk değil mi?
