Herkes mi yalnız olur? Ne zor işmiş bu arada kalan nesil olmak.. Çocukken Bizimkileri izleyerek büyümüş bir nesiliz biz ama NipTuck'a da yetiştik. Çocukken saklambaç oynamış nesiliz biz ama Warcraft'a da yetiştik. Çocukken ev telefonu kullanmış nesiliz biz ama cep telefonuna da yetiştik. İnsanlarla kafelerde buluşup sosyalleşen nesiliz ama Facebook'a da yetiştik. Ve bu bizim lanetimiz oldu. Bizden önceki nesil Bizimkileri'i izledi sadece, okullarını bitirdi evlendi, çocuk yaptı. Bizden sonraki nesil Bizimkiler'i hiç izlemedi, aile kurmayı düşünmüyor, mutlular; internetleri, stüdyo evleri ve modern hayatlarıyla. Peki ya biz neyiz? Biz ne yapacağız?
Bu kitabın benim için ayrı bir önemi var. Çünkü çocukluğum Warcraft oynamakla geçti ve halâ da oynuyorum. Kitap beklentimi fazlasıyla karşıladı. Öncelikle kitabın akıcılığı çok güzeldi, olayları okurken adeta bir film gibi aklımda canlandı. Kitabın müthiş bir kurgusu var. Eğer fantastik türünde kitapları okumayı seviyorsanız mutlaka okuyun, pişman olmazsınız.
Etkileyici bir serinin ilk kitabı... Dota veya warcraft oynamış biraz olsun mistik ve fantastik dünyanın tadına bakmış olanlar severek okuyacaklardır...
'Ejderhanın günü sona ermişti ama bu, onların dünyaya izlerini bırakmaya devam etmeyecekleri anlamına gelmiyordu...
Hiç kimse asla farkına varmasa bile.'
Üzgünüm millet, devam edemiyorum. Kitap her ne kadar kendinin tek örneği olup, fantastik kategoride baş çekse de bana göre değil. İnanılmaz bir Warcraft hayranı olsam da bu kitap beni istediğim haz düzeyine ulaştırmadı. Yeni bir kitapta belki yarın, belki yarından da yakın bir süre sonra görüşmek üzere!