Demet Eraslan

Demet Eraslan
@weltschmerzz
Yaşam belki uzun bir caddedir, Her gün filesiyle bir kadının geçtiği
Öğretim Görevlisi
Yüksek Lisans
İstanbul
6 Mart
942 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Söz dedim, söz verdim. Yüzüme bir daha çiçekli masa örtüleri sermeyeceğim. Sokakta kuş ölüsü bulmuş çocuk gibi ağladım. Söz dedim, söz verdim. Ruhumu gömdüğüm yer hala belli. Güneşi özledim, sonra seni Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım.
Sayfa 44 - MetisKitabı okudu
Reklam
Toplum dediği tam olarak neydi? İnsanın çoğulu mu ? Toplum denilen şey tam olarak nerede bulunuyordu? Tüm hayatını toplumdan korkarak,onu güçlü, ürkütücü ve korkutucu bir şey olarak hayal ederek yaşamıştım.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İlk kez "yabancı bir toprakta" yaşıyordum ve yabancı bir yerde yaşamanın memlekette yaşamaktan çok daha kolay olduğuna karar verdim.
Reklam
Gerçek korkak mutluluktan bile korkar. Pamuk yün bile yaralar onu.
Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum.
Sayfa 15 - İthakiKitabı okudu
Her günü pes etmeden, umutsuzluğa kapılmadan, intihar etmeden, hatta siyaset tartışmaya devam ederek nasıl atlatıyorlar?
Sayfa 14 - İthakiKitabı okudu
Utanç dolu bir hayat yaşadım. İnsan yaşamı denen mefhum hakkında hiçbir fikrim yok.
Sayfa 11 - İthakiKitabı okudu
Eski uygarlık nasıl yıkıldıysa, yeni uygarlık da öyle gelip geçecektir. Bu uygarlığın oluşması elli bin yıl sürse de geçecek. Her şey yıkılacak. Sadece kozmik güç ve madde kalır. Daima etki ve tepkinin birbirini takip ettiği sonsuz akış içinde, o ölümsüz üç egemenlik tipi ortaya çıkar; rahip, asker ve kral.
İş BankasıKitabı okudu
Reklam
Herkes ölüyordu nasıl olsa; iyisi de kötüsü de, güçlüsü de zayıfı da, hayata dört elle sarılanı da yaşamayı aşağılayanı da… Herkes göçüp gidiyordu. Her şey göçüp gidiyordu.
İş BankasıKitabı okudu
Uygarlık çöküyor ve artık herkes kendisi için yaşıyordu.
Sayfa 34 - İş BankasıKitabı okudu
Geçmiş olan ben'in, şimdiki ben'den ne istediğini bilmiyorum.
Kırmızı KediKitabı okudu
Ben yazıyor, kopya ediyor, özetliyordum, ama içimde hep yaşam düşüncesi vardı. Her zamanki şeyler: Ezbere bilirsiniz. Yaşam nedir? Niçin? Nereye gidiyoruz? Yaşamaya değer mi?
Sayfa 36 - Kırmızı KediKitabı okudu
Hiç kimsem yoktu, onca kulak var, ama beyin çok az!
Sayfa 36 - Kırmızı KediKitabı okudu
Resim