ben artık zeki falan olmak istemiyorum; her şey çok gülünç, özellikle de geceleri.
Sessizlik sanki insanlara egemen olan yabancı güçler tarafından kararlaştırılmış gibi.
Sayfa 93Kitabı okudu
...ne üniversitelerde yaşanan krizden ne de eğitim sayesinde kariyer yapmanın artık boş bir hayal olduğundan haberdardı.
« Evliliklerinden önce annemle babam, bira bahçelerinde, kır lokantalarında oturan, geleceğe umutla bakan neşeli gençlerdi. Hemen hemen herkes gibi onlar da kendi güçlerini gözlerinde fazla büyütmüş, evlenip çocuk sahibi olmuşlardı. Sonraki fotoğraflarda annemle babamın yüzü endişeli ve bıkkın görünüyordu. Eski aile fotoğraflarına bakarken birdenbire anlamıştım ki, annemle babam mutluluklarını (birbirlerine yetmelerini) ve yeni tutsaklığı (evliliği) birleştirmeye çalışmanın bedelini, bir daha sonu gelmeyen bir kederle ödemişti. »
Sayfa 59 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
« Yalnız biri olduğum için günde birkaç kez özür dilemek gelir içimden. Halbuki gerçekten yalnız bir insan değilim, bunun için suçluluk da duymuyorum. Yalnızlığın giderek hoşuma gitmesidir belki doğru olmayan. »
Sayfa 50 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Yaşadığımız yılların değil, yaşadıklarımızın bizi ihtiyarlattığını düşünürdüm hep.
Sayfa 132 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu