“Kahve… gösteriş yapmaya vesile olduğu için de 17. ve 18. yüzyıllarda saraylıların ilgisini çeker.”
-Keyif Verici Maddelerin Tarihi, KırmızıKedi Yayınları, syf: 28
Bir masalda en küçük kızın babasına duyduğu
sevgiyi tuz sevgisiyle kıyaslaması ne kadar garip gelir bize:
"İçinde tuz yoksa, en iyi yemek bile lezzetli değildir, o yüzden
ben babamı tuz kadar severim
Bu dolaysızlığı nedeniyle, içmenin ilkel insan için tehdit kar bir yönü vardır. İnsan bir başka şeyin ruhunu içerek içine aldığı ölçüde, kendi ruhunu yitirir. Bunun klasik örneği şaraptır. Şarapla sarhoş olan insan artık kendi ruhuna sahip değildir, şarabın ya da şarap tanrısının ruhuyla doludur.
Aşırı zevkli bir kitap , çok ilginç bilgiler ediniyorsunuz kahvenin,çayın ,çikolatanın ,tütünün,uyuşturucunun vs tarihini öğrenmekle kalmıyorsunuz bu maddelerin toplumsal boyutlarını,toplumu nasıl değiştirdiklerini yani maddelerin tarihiyle kalmıyor, bu aynı zamanda bir sosyoloji kitabıdır. Maddelerle birlikte tarihi ve madde devrimlerini