Bazıları cananı, canları için ister,
Bazıları da canı, cananları için verir.
Bazıları Tacdîn gibi kavuşmak ister,
Kimi de, Mem ve Zîn gibi derdi seçer.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Cananteleb in hinek ji bo can
Hin canteleb in ji boyî canan
Hin weslehebîn, ji rengê Tacdîn
Hin derdeguzîn wekî Mem û Zîn
Ji derdê 'işqê bedhal im, 'eceb ber bûye min narek
Were cana! Bibîn halim, ne min dil ma ne dildarek
Ji derdê 'işqê bedhal im, 'eceb ber bûye min narek Were cana! Bibîn halim, ne min dil ma ne dildarek
Bed: Peyveka Farisî ye wateya xirab didet.
Şair gaziyê pêşkêşî dilbera xwe diket û dibêjitê: Ji ber derdê 'işqê yê dijwar, halê min xirab û nexweş bûyî, û agirekê ecêb berbûye min. Di daneyekê da "pirr bûye min narek" hatiye; yanî: Agirekê ecêb li min zêde bûye û belkî mebesta wî bi agirî li vê derê agirê hecr û fîraqê bit. Piştî diyarkirina halê xwe, şair dibêjit: Ey rihê min! Kanê were halê min bibîne û bizane kanê çi bi serê min hatiye, îro ne min dil û ne dildarek maye!
Hê warê ku biyan bû yanzde salan ji bo min,
Ne hezkirina delalan ne serdilk ne yar û jin,
Ew pêl ji emrê şîrîn borî di deryayê xem,
Tev diltengî zîvarî bi dijwarî û elem.
Wek rêwiyê pir westî, bêzar bûbûm ji jînê,
Kê bîr dibir binêre li deftera evînê,
Me got qey derd û kulan arê di dil temirand,
çira bihara jînê bi zor bakî vemirand.
Ne dîyar bû
Medegesker, Sant-Marî.
10.2.1936.
Dîcle û Firat
Nizam bû çiqas bê dilê xwe dûrî welat im,
Ji dil û kezeb evîndarê Dicle û Firatim
Ev çem ji bakur dadikevin wek du rehên jîn
Yek ta Bîrecik, yê dî diçe nav diyarê Zîn
Melê Cezîrî îlhama xwe ji wî çemî distand
Gelek mirarî di peravên Dicle de civand
Ehmedê Xanî jî serekî, ava wî vexwar
Li ser nivîsî serencama Memê birîndar
Feqiyê Teyran, Melê Batê pir şairên çak
Hespên xwe bezandin di saxa vî çemê çalak
Ger Dicle bi xwe kaniya zanîn û evîn bû
Firat pêgera gelek şêrên pence bi xwûn bû
Di qada rûmet û mêranî her bê hempa bûn
Herdem ji bo her pesnekê hêja û seza bûn
Min hêvî heye Dicle-Firat barê me rake
Di warê ziman li rojhilat xelkê me şake
Zimanê me yê paşde mayî çîçkî bide pêş
Va ye ji bo wî sipasên xwe ez dikim pêşkê
Wa ha!
Va ye hat ba!
Hu...v...
Hu...v...
Geh bayê reş,
Geh bayê kur,
çiya.
Newal,
Dayçamız kişnədi.Fərrux meşəsindəki armudların qoxusu gəldi.Ağ çınqılın seli dayandı.Gizir Səfərov fınxırıb güldü.Qırğı gözlərini qıyıb Göyçə gölünə baxdı.Mazanovun yanağından bir gilə yaş yuvarlandı.Xanı oxudu.Aqşinin uşaqlığı anasının qucağından mənə əl elədi.Ayağımın qəlpələri son dəfə sızıldadı.Hardasa uzaqlarda insan seli çırpınır,dalğalanır,uğuldayır, ağuşuna aldığı üç rəngli qayığı sağa-sola yellədə-yellədə tanış bir ünvana aparırdı...
Sayfa 315Kitabı okudu
Li ser bingehê vê evîna te ne xanî ava dibe, ne dewlemendî berhev dibe û ne jî zarok mezin dibin.
Li Ser Bîranîna Ahmedê Xanî (9)
Ew Kurdên ku Romê li Agirî gor kir
Egîdên bi xwîna xwe nû bi can kir
Ew Kurdên ku li ber dijmin serî qor
Lehengên Kurdan îro hildane jor
şitla azadiyê bi xwînê avdan
Bûn şan û şeref û li dinê nav dan
îdî Kurd li piyanin û dimeşin
Wekê berê ne kor û çarereşin
îro Kurd jî bi serok û partî ne
Li doza azadî ber pê xwe dîne
îdî Kurd li xwe xwedanin piranî
Mizgîn li te ey şêx Ehmedê Xanî
Li Ser Bîranîna Ahmedê Xanî (8)
Wer ji te re bidim methê mêrane
Her yek pelengek ar û ejderhan e
Qirp û qiyamet e ew li piya ne
Giyan pola û têjikê çiya ne
Car diwelidîne Guderz û Rustem
Vejîne li Dehaq Kawa`yên Hemdem
Kemal û Heyrî û Xakî û Mezlûm
Ronî û Rûstem û Mizgîn û Mehsûm
Azad û Dêrsim û Bager û Sozdar
Roza û Merwan û hezar û hezar