Hayaller ne zaman geçmiş ki gerçeklerin önüne?
Bizler, hayallerimizi sadece gece yatağa uzandığımızda canlandırır, sabah olunca da bir paçavra gibi fırlatıp atarız.
Bir tünelden mi geçiyorsun kalbim
Uçsuz mağaralarda damıtarak yalnızlığını
Hayatı yorumlamak değil yaptığımız
Sürekli bir hüzün yağmurunda ıslanmak belki Dağlar dağların üstünde tepeler ve tepelerin
üstünde ben
Ayın ondördü ay bir anne sanki
Ayışığını emiyoruz tabiatla beraber
Birlikte bir gece dokunuyor üstümüzde
Gece dedimse kastettiğim yaşamak sadece Yaşamak aşkı ıstırabı vefayı isyanı.
İsyan şiirleri bilirim sonra
Kelimeler ki tank gibi geçer adamın yüreğinden
Harfler harb düzeni almıştır mısralarda
Kimi bir vurguncuyu gece rüyasında yakalamıştır
Kimi bir soygun sofrasında ışıklı salonlarda
Hırsızın gırtlağına tıkanmıştır