Əgər özünə isti ocaq -
möhkəm ailə qurmamısansa böyük villa nəyinə gərək? Əgər uşaqların
səni yaxşı tanımırsa sənin bütün ölkədə ən məşhur vəkil olmağının nə
faydası var?
Bir xəstə qoca qadının sevimli əri ölür. Bundan sonra o gedib oğlu, gəlini və onun qızıyla bir yerdə yaşayır. Gündən-günə qadının vəziyyəti pisləşir. Bəzən o yemək yeyərkən əlləri titrəyir, noxudla dolu boşqab əlindən döşəməyə düşür, hər yeri bulaşdırır. Oğlu və gəlini bundan çox əsəbiləşirlər. Bir gün ona deyirlər ki, daha bəsdir.Onlar evin küncündə, süpürgə qoyulan yerdə balaca bir stol qoyurlar, qadın yeməyini orda tək yeməli olur. Yemək vaxtı qadın gözyaşları içində oğluna və gəlininə tərəf baxır. Amma onlar qadınla danışmırlar, yalnız əlindən qaşıq, ya çəngəl düşəndə onudanlayırlar.
Bir axşam, nahardan əvvəl balaca qız döşəmədə oturub oyuncaqlarla nəsə düzəldir. Ata ondan soruşur: “Nə düzəldirsən?” Qız səmimi cavab verir: “Ata, mən sənə və anama balaca stol düzəldirəm, siz qocalanda küncə qoyum ki, orda yemək yeyəsiniz”.
Ata və ana sükuta qərq olurlar. Onlar ağlamağa başlayır. Yalnız o anda etdikləri hərəkəti başa düşürlər, anaya verdikləri qəddarlığı dərk edirlər. Həmin axşam onlar ananı evin ortasındakı böyük stolun yanma gətirirlər, yenə də ana onlarla bir yerdə nahar edir.Onun əlindən çörək, ya qaşıq döşəməyə düşəndə ona heç nə demirlər.
Yoq Raman dedi ki, biz doğulanda bütün dünya sevinc içindəykən biz ağlayırıq. O
təklif etdi ki, bu həyatı elə yaşayaq ki, biz həyatdan gedərkən- biz sevinc içində olarkən bütün dünya ağlasın.